“Ge moet een tweede opinie nemen,” zeiden ze, in verband met mijn rug.
Ik weet ook wel dat dat een goed idee is, en ik zou ook de eerste zijn om het aan iemand anders te zeggen: ga niet op één opinie af, zeker niet als het om belangrijke zaken gaat.
Maar ik heb, en dat het me in het verleden ook al parten gespeeld heeft, een gevoel van misplaatste loyauteit in die zaken.
Zo van, “allez, dat is toch wreed affrontelijk als ik nu naar een andere neurochirurg ga, da’s gelijk dat ik zeg dat ik de mijne niet vertrouw”.
…maar goed. Vandaag dus naar een andere neurochirurg gegaan, en die gaf een ander advies dan de eerste neurochirurg.
Ik moet niet nú meteen opgenomen worden, tenzij ik plots zou door mijn ene been zakken of verlammingen zou krijgen of zo, daarin verschillen de twee opinities niet.
Het is onvermijdelijk dat naast de linkerkant, ook de rechterkant van mijn titanium staketsel het zal begeven, daar zijn ze het ook allebei over eens.
Er zijn twee verschillen: voorlopig laten zijn of meteen ingrijpen, en wat er precies moet gebeuren als er ingegrepen wordt.
Afijn.
Résultat des courses: ik ga mijn rug nog eens laten opensnijden, één dezer.
Nu nog ergens een gaatje vinden dat ik wat tijd in het hospitaal kan doorbrengen.
Reacties
11 reacties op “Second opinion”
Gmeh. En gaan ze dan iets stevigers kunnen steken? Ne cage, of kan dat niet in uw geval?
In alle geval: gemeend meeleven!
Wel, laat dat nu één van die twee dingen zijn waar ze het niet eens over zijn. 😐
Allez, de schrale troost is dan toch dat er nog mensen van gehoord hebben. :-/
Ik was ook altijd van mening dat je zéker een second opinion moest vragen, maar dat duurde tot ik zelf drie verschillende opinies kreeg, en per opinie ook meer en meer verward raakte… want welke is de te volgen weg?
Wat betreft die cage: ik heb zoiets in mijn nek zitten en het lijkt me toch wel wat duurzamer dan de vangrail-constructie die jouw lichaam samenhoudt. Maar het kan ook zijn dat het niet zo is; want wat weet ik er eigenlijk van?
Mijn hoofd wordt gedragen door een blok van drie nekwervels die nu één grote wervel geworden zijn zonder externe geleiders. Er zit wel een titanium cage rond, maar die werd eigenlijk overbodig toen het bot aan elkaar groeide. In die zin is mijn lichaam “zelfdragend” – misschien kunnen ze dat bij jou ook arrangeren?
Ik ben in alle geval blij voor u dat er op korte termijn iets kan gebeuren. Dat ge niet moet wachten tot ge ineenzakt.
En een derde mening? Als die met één van de twee akkoord gaat, is dat dan misschien de ‘juiste’ oplossing? ‘t Gaat hier om een rug, ik zou 100 neurologen afgaan en grafieken maken en al om te weten wat het beste is. (bij wijze van spreken)
Dr. Deruytter H.H. Roeselare (een autoriteit in W-Vl)heeft mijn gebroken nek heel goed gerepareerd. Misschien een 3de opinie?
Opinies opzoeken… Ik snap dat je als patiënt zeker wilt zijn dat de arts voor jou de beste kennis heeft en de beste beslissingen zal voorleggen. Uiteindelijk moet je vertrouwen hebben in je arts. (Ben zelf in die situatie geweest toen ik hoorde dat ik een tumor had en er chemo moest gestart worden…) Indien dat vertrouwen er dan niet is, dan is het de moment om voor een 2de, 3de, n-de opinie te gaan.
‘t Is moeilijk, want het betekent dat je uiteindelijk zelf toch een keuze moet maken. Welke arts geniet dan je meeste vertrouwen: diegene waarbij je al veel bent geweest of diegene die je maar één keer hebt gezien?
Ik wens je alleszins het beste toe!
Prof. uyttendaele UZ Gent. Een aanrader. Heeft Gella ook gefixt toen ze hare rug heeft gebroken. Beetje grumpy, dat wel.
[…] de voormiddag afspraak met de neurochirurg voor Michel, daarna bezoekje aan zijn ouders, over de middag over en weer naar school, eerst bij Louis en […]
…en luister vooral goed naar je gevoel. Het gaat tenslotte om jouw rug. Zodat welke beslissing je ook neemt, je er een goed gevoel bij hebt. succes.