Ah ja: naar de neurochirurg geweest.
Geen nieuws is geen nieuws, vrees ik: noch goed, noch slecht.
Het verdict is dat het kapot is, en dat het zeker nog meer kapot zal gaan. En dat het meteen moet geopereerd worden als het nog meer kapot zou gaan, en ook als ik plots een verlamd been of zo zou krijgen.
Om de zoveel tijd een NMR gaan nemen, da’s wat er in de onmiddellijkheid gebeurt.
En voor de rest: het maakt veel lawaai en het doet veel pijn.
Worse things happen at sea, dat wel.
Reacties
6 reacties op “Van mijn rug”
Miljaar…Dus je moet zo blijven rondlopen in afwachting dat het, nou ja, mèèr kapot gaat. Sterkte !
En waarom wordt het nu niet gemaakt? Of zie ik iets voordehandliggend over het hoofd?
Als het sowieso gaat verslechten en als je in dat geval direct geopereerd moet worden, heeft het dan geen zin om het nu al in te plannen? Als het je dan toch te wachten staat?
Ik heb zes weken moeten wachten op mijn operatie, ik hoop dat het sneller kan als het echt moet!
Sterkte en probeer er niet te veel aan te denken maar vergeet niet voorzichtig te zijn en… You know the drill.
Verdorie, das toch wel rondlopen met serieus wat stress. Ik kan niet veel meer doen dan je sterkte te wensen en ik hoop uit de grond van mijn hart dat het uiteindelijk allemaal in orde komt.
Nog meer horror! Mag er nu (als in onmiddellijk) niks gedaan worden?