Charles Pomeroy Stone

Sommige mensen, daar vraagt een mens zich van af waarom er nog geen biografie van gemaakt is.

Neem deze levensloop:

• 30 september 1824: Charles Pomery Stone wordt geboren in Greenfield, Massachusetts, de zoon van de lokale dokter.
• 17 jaar: Gaat naar de militaire academie van West Point.
• 21 jaar: Afgestudeerd, gebrevetteerd als tweede luitenant.
• 22 jaar : Assistent-professor aardrijkskunde, geschiedenis en ethiek in West Point.
  Later dat jaar: verantwoordelijk voor wapens en munitie in het Watervliet Arsenal in New York, en daarna in Fortress Monroe in Virginia.
• 23 jaar: Mexicaan-Amerikaanse oorlog. Beleg van Velacruz, slag bij Contreras, gepromoveerd tot eerste luitenant na de slag bij Molino del Rey. Na de slag bij Chaputlepec gepromoveerd tot kapitein.
  Beklimt de Popocapétl-vulkaan.
• 24: Even terug bij het Watervliet Arsenal, maar vertrekt bijna meteen voor twee jaar in Europa, om de plaatselijke legers te bestuderen.
• 26: Even terug bij het Watervliet Arsenal, maar bijna meteen gepromoveerd tot baas van Fort Monroe Arsenal.
• 27: Chief of Ordnance voor het Pacific Department (alles ten westen van de Rocky Mountains, basically). Bouwt er in zijn eerste jaar (van de vijf dat hij er was) Benicia Arsenal.
• 32: Neemt ontslag uit het leger omdat hij vindt dat het te weinig betaalt om zijn familie (hij was op 29 jaar getrouwd en had tegen dan een dochter) op te voeden. Stone wordt bankier in San Francisco.
• 33: De schatbewaarder van de bank was er met het geld vandoor gegaan en de bank was failliet; Stone gaat werken voor de Mexicaanse staat Sonora.
• 34: Stone is landmeter voor Sonora, hij meet Sonora en Zuidelijk Californië op. Hij is ook twee jaar lang de waarnemende consul voor de Verenigde Staten in Sonora.
• 36: De familie verhuist naar Washongton DC; Stone publiceert er zijn Notes on the State of Sonora.
• 37: Stone is de allereerste vrijwillige officier in het leger van de Noordelijke Staten (de blauwbloezen!), nog vóór de burgeroorlog echt begint. Hij is ook de veiligheidschef voor Abraham Lincoln bij zijn eedaflegging. Hij wordt kolonel in het 14de infanterieregiment, en later brigadier-generaal.
• 38: Tijdens de slag bij Bull’s Bluff verliest hij in één gevecht duizend man. Het is niet zijn persoonlijke schuld maar zoals vaak in die dingen een samenloop van omstandigheden en slechte belissingen van de legerleiding. Hij wordt desalniettemin aansprakelijk gesteld, gearresteerd en zonder beschuldiging of proces gevangen genomen. Na acht maand wordt hij zonder uitleg of excuus weer vrijgelaten.
• 39: Stone wordt volledig gerehabiliteerd. De New York Times: “General Stone has sustained a most flagrant wrong—a wrong which will probably stand as the very worst blot on the National side in the history of the war.” Hij verhuist naar het Department of the Gulf (rond de Golf van Mexico) en maakt er deel uit van de commissie die de overgave van Port Hudson overziet.
• 40: Kolonel in het reguliere leger, even brigadecommandant tijdens de slag bij Petersburg, maar uiteindelijk uit het leger gestapt nog voor het einde van de oorlog.
• 41: Ingenieur en later hoofopdzichter van de Dover Mining Company in Virginia.
• 46: Wordt stafchef van de Egyptische gouverneur Isma’il Pasha. Stone zal dertien jaar in Egypte blijven.
• 59: Terug naar de Verenigde Staten, werkt als ingenieur voor de Florida Ship Canal Company.
• 62: Hoofdingenieur voor de constructie van de sokkel van het Vrijheidsbeeld.
• 63: Stone valt ziek na de inhuldiging van het Vrijheidsbeeld en sterft in New York op 24 januari 1887.

Ik kwam erop omdat ik toevallig deze foto tegenkwam:

Stone met zijn dochter Hettie, tijdens de Burgeroorlog. Beeld u dat in, zo’n levensverhaal meemaken.

In de foto vind ik vooral de details fantastisch: Hettie’s kapsel, haar hoed met struisvogelpluimen, haar fluwelen cape met bont en haar elegante handschoentjes — en dat in contrast met het slecht geknoopte, ongestreken, wat versleten (zie op zijn schouder!) uniform van haar vader. En zijn kapotte vingernagels.

Machtig, geschiedenis.