Tch.
Ik had dus een tijd geleden slakken gevangen. Meer dan vijftig dikke tuinslakken, van de variëteit die theoretisch eetbaar is.
Ik had ze in een emmer gestoken en een week alleen water gegeven, resultaat: een emmer vol zwarte uitwerpselsmurrie.
Verkast naar een tweede emmer, en een dikke schep bloem in de emmer gegooid. En wat water. Een week laten staan, resultaat: een stinkende emmer slakken met allemaal opgekrulde witte uitwerpselmeeldingen.
En dan, theoretisch, was het de bedoeling van die beesten te wassen, en in zout te doen, en dan in een bouillon 12 uur op lage temperatuur te laten zooien. En ze dan op te vreten.
…maar ik zag dat eigenlijk niet zitten. Al heel de tijd niet, eigenlijk.
En die beesten dooddoen, zelfs al zijn het maar slakken, dat zag ik ook niet zitten. Laat staan dat ik ze zou in die emmer laten zitten en een langzame dood laten sterven.
Ik heb ze dan maar vrijgelaten.
Jaja, ik weet het. Ik weet het.
Reacties
15 reacties op “Bleeding heart”
Mooi van je 🙂
over ’t muurke bij de buren zeker ?
Van die lekkere vieze naaktslakken? Zo zitten er hier ook genoeg, als je het nog eens in je kop krijgt om een slakkenfestijn aan te richten mag je gerust bij ons komen jagen 🙂
Neenee: dikke huisjesslakken. Escargots.
De naakte slakken dit jaar hadden, net zoals de bladluizen, pech: parasieten.
Ik heb ergens gelezen dat huisjesslakken op naakte slakken jagen…
je bent een (aandoenlijk) watje! 🙂
U moeten we ook al niet meenemen naar den oorlog. 🙂 (hopelijk zal dat nooit nodig zijn en kunnen we onze slakken lekker doende alsof van niets wetend aan een kraampje kopen)
gij hebt zeker geen groensels in uwen hof Michel? In geval van wel zou het ietske makkelijker zijn ze naar de eeuwige jachtvelden te sturen …
Ha. Gezien de stand van zaken in de “tuin”, denk ik dat die beesten ons eigenlijk nog een beetje een dienst bewijzen.
Met “groensels” bedoelde ik natuurlijk geschikt menselijke consumptie :-). En in uw geval, tja, wij zouden ze ook hun gang laten gaan.
Wat een week hartje voor een weekdiertje! Nu ja hun model vind ik ook best geestig maar de slijmerige massa die ze achterlaten, bah vies…
Naar men zegt een schaaltje bier zetten en ze gaan eraan, hoe dat komt weet ik niet mogelijks vlug zat!
Jaja, de dag dat je een kruidentuintje hebt, ga je die beesten zonder een spoor spijt vermoorden waar je maar kan! Vorte beesten. Sterf slakken sterf, en blijf vooral van mijnen basilicum af !!
pfeh. Gijse stadsmensch. 🙂
Wel: als ik zou op den buiten wonen, zou ik ze met veel plezier ergens weg kieperen, ver van ons.
Maar ik heb er gelijk last mee om die beesten, die ik toch meer dan twee weken levend heb gehouden, in koelen bloede te vergruizelen of zo;
En daar zijn dan *geen* foto’s van.
That sound you hear? That’s my mind, boggling.