Ge vraagt u af hoe het mogelijk is: ik ben mijn bril kwijt.

Zo ver kan hij niet liggen nochtans, ik ben zo blind als een mol zonder bril. ‘s Avonds kruip ik in bed en leg ik die bril naast mij op mijn nachtkast, ‘s morgens zet ik hem weer op mijn hoofd.

Behalve dus dat vanmorgen de bril er niet meer lag. Op de tast niet vindbaar, en zelfs met hulp van Sandra niet vindbaar. Matrassen opgeheven, zaklamp onder bed, alles verzet dat in de buurt stond: wég.

Mysterie!

Gelukkig dat ik nog een oude bril had liggen (die minder sterk is maar nog bruikbaar), anders was ik technisch helemaal werkloos.



Reacties

9 reacties op “Lose my own head next”

  1. Bizar. Mocht ik van niet beter weten, ik waande jullie huis bezeten, met al die verdwijnperikelen. Sterkte! (no pun intended)

  2. … maar dan wel bezeten door een bijziende klopgeest 🙂

  3. Adrie, woar is mijnen bril!!

  4. Hebt ge al op uw hoofd gevoeld? 😉

    Ik ken er zo nog die gemakkelijk hun bril verliezen. Ik heb al vaak gedacht dat ze een bril zouden moeten uitrusten met een alarm zodat je met een afstandsbediening je bril kan doen biepen.
    Dan bestaat natuurlijk het risico dat je die afstandsbediening verliest.

    Misschien gewoon een telefoonnummer koppelen aan de bril en dan je bel je hem gewoon op.

  5. al àchter de kast gekeken? In de mand van de kat?

  6. Slaapwandelen.
    Je bent naar het toilet geweest, en onderweg dacht je -half in slaap- bij jezelf dat je die bril helemaal niet nodig had, aangezien het toch donker was. Dus heb je hem uitgedaan en op de kast gelegd.
    Of je droomde dat je je bril kwijt ging raken, dus heb je hem op een veilige plaats opgeborgen. Snel zoeken op alle plaatsen waar je slaapdronken van zou kunnen denken dat ze veilig zijn. In de keuken, bij de messen !

  7. hebben jullie al ook al IN het nachtkastje gezocht?

  8. Of tussen de lakens !

  9. En daarom doe ik mijn bril ook tijdens het slapen niet af, maar alleen tijdens de douche…