Hond

Vanavond op de trein van Gent-Sint-Pieters naar Dampoort stapten er een meneer en een mevrouw op de trein met drie honden.

Ik ben niet zo aan honden. Uit algemeen principe, want individuele honden, daar heb ik meestal niet echt iets persoonlijk tegen.

De honden op de trein vanavond: er was een grijsachtig gespikkeldgestreepte, en een beigeachtige met een witte snuit, en een ongelooflijk mooie glanzend zwarte. Kort haar (een gemak in het kuisen), niet te groot (golden retrievers al goed en wel, maar vind daar eens plaats voor) en niet te klein (bah preutlekkers), niet te breed (ik ben niet voor die uitgezakte buldogs) en niet te smal (ik heb het niet voor windhonden).

hond.jpg

Ze waren alledrie overduidelijk serieus goed opgevoed en gehoorzaam, en ze zagen er lief en aanhankelijk en betrouwbaar uit. Ik sta versteld van mezelf, want als ik ooit een hond zou moeten kopen, dan zou ik meteen zo’n exemplaar willen.

6 reacties op “Hond”

  1. ‘t Is hier ook al zo erg, maar dan met opgezette beesten. Ik wil een opgezet konijntje, zo eentje met een pet op en een geweertje in zijn pootjes — maar als ik er zo een in huis neem, is Sandra ervandoor, zegt ze.

    Pfff.

Reacties zijn gesloten.