The_Man_in_the_High_Castle.jpgZozo: Ridley Scott, de meneer van Blade Runner dat eigenlijk kwam van Do Androids Dream of Electric Sheep van Philip K. Dick, gaat binnenkort in vier afleveringen The Man in the High Castle maken voor de BBC.

Het moet zo ongeveer mijn eerste althist-boek geweest zijn — direkt beginnen met het goed gerief, meneer mevrouw — en ik kijk er erg hard naar uit om te zien wat Scott ermee aanvangt.

Het is in alle geval goed dat het op televisie komt: ik krijg meer en meer het gevoel dat films, met hun och here twee of een beetje meer uur, minder en minder in staat zijn om meer dan schetsen of korte episodes te brengen.

Een novelle of een kortverhaal, of een totaal verbasterd boek, dat geraakt verfilmd voor in de filmzaal, maar een iet of wat complexer ding, dat kan alleen maar tot zijn audiovisueel recht komen als tv-serie.

Films, vind ik vaak, zijn niet meer dan een opeenvolging korte vignetten, waar alleen hints van karakterevolutie kunnen getoond worden. Vergelijk dat met series als The Wire, of Deadwood, of Breaking Bad, of nog zoveel andere die gewoon helemaal niet kunnen als film, en jawel: heel, heel erg tevreden dat het een serie wordt.

Er kunnen niet genoeg goede series zijn — nu alleen nog tijd vinden om ze allemaal te bekijken, natuurlijk.



Reacties

2 reacties op “The Man in the High Castle”

  1. Kunnen films even diep gaan als (de beste) series in hun karakterschets? Nee. Maar dat maakt film per definitie niet oppervlakkig.

    Ik denk even aan Michael Mann: ‘The insider’, ‘Heat’… Ik heb niet het gevoel dat aan die straffe karakters meer moet worden toegevoegd binnen het medium ‘film’.

    ’t Is zoals boeken met films vergelijken, vrees ik – don’t go there.

  2. Ik had die discussie met een regisseur die falikant anti-televisie is. In mijn ervaring gaan series inderdaad dieper qua ontwikkeling én zijn ze over het geheel genomen makkelijker om te kijken.

    Ik weet niet of dit door de lengte of de structuur komt, maar ik hoef veel minder ‘te gaan zitten’ voor een aflevering van een serie. Deels ook hebben series al een voorbeoordeeld kwaliteitsniveau terwijl je het van een film nog maar moet zien.