Enfin ‘t is te zeggen…

Ja, ‘t is weer helemaal last minute geworden. Om te vieren dat het vakantie was, zijn we tot ruim veel te laat opgebleven, en dus was het vanmorgen niet zo vroeg als ideaal was geweest. En euh ja, we hadden best op voorhand wat nagedacht over wat we moesten doen met het huis als we het aan de huiszitters achter lieten: ee modicum van opkuisen en zo waren misschien wat beter geweest.

En euh ja, we hadden ook misschien best gepland wat er allemaal in de auto moest, want nu zitten we met een volle koffer en iedereen met nog eens een stapel gerief op zijn schoot.

Oh, en mijn beste nieuws van de ochtend: ik heb mijn zonnebril gevonden, en alle telefoon- en foto- en videoapparaatopladers zijn ook mee.

We gaan daar een heel appartement volstouwen, vrees ik, maar hey.

(En last last minute heeft Sandra nog de afwas gedaan, tee hee. :))