Ik had dan een lijstje van boeken die ik gelezen had. Niet allemaal, want er zijn boeken die ik gelezen heb maar die ik vergeten in het lijstje zetten ben. En er zijn boeken die ik vóór het einde opzij heb gelegd en die dan ook niet in het lijstje zitten.

En wat er in het lijstje stond, was erg summier. Titel, datum, en één of twee woorden — vaak niet meer dan “bleh” of “goed”. Dat moest dan uitgebreid worden, vond ik, tot een review of zoiets.

Dan kwam het er niet meer van: een meer van diep miserabel voelen, en dan een zee van geen zin om wat dan ook te doen, en dan een stapel andere dingen te doen, en hoe gaat dat? Ik moet het u niet zeggen, zeker?

Afijn. Ik was er verleden zomer aan begonnen, en ik ben toch wel van plan om het vol te houden, dedju. Bij deze dan maar een snel snel inhaallijstje.

X-23 (1-17) [3/12]
Tekst: Marjorie Liu (1-) – Beeld: Will Conrad, Sana Takeda e.a. – Kleur: John Rauch, Sana Takeda
Marvel, september 2010 –  november 2011, 425 blz.

X-23 is een vrouwelijke cloon van Wolverine. Opgeleid als moordmachine, en uiteindelijk bij Wolverine en X-Men uitgekomen.

Schoon. Typisch X-mannen, ook: het gaat allemaal in de grond over tieners en hoe ze zichzelf en hun plaats in de wereld vinden.

Maar ik heb dus wel schrikkelijk veel gemist de afgelopen jaren in het Marvel universum. Ik ga dringend moeten inhalen. 

Red Skull Incarnate [7/12]
Greg Pak (tekst) – Mirko Colak (beeld) – Matthew Wilson (kleur) – Clayton Cowles (letters) – David Aja (covers)
Marvel, juli – november 2011, 100 blz.

De jeugd van Johann Schmidt, in Nazi-Duitsland, waarom en hoe hij Red Skull werd. Niét gemakkelijk, een mens proberen zoeken achter een psychopaat. 

Magneto: Testament [7/12]
Greg Pak (tekst) – Carmine Di Giandomenico (beeld) – Matt Hollingsworth (kleur) – Marko Djurdjevic (covers)
Marvel, November 2008 – April 2009, 160 blz.

De jeugd van Magneto. Veelbelovend en begaafd — maar ook: Joods in de jaren 1930, en dus redelijk gedoemd.

Schoon.

Strangers in Paradise [8 – 24/12]
Terry Moore
Antarctic Press (vol. 1, 1-3), Abstract Studio (vol. 2, 1-14 & vol. 3, 9-90, Paradise Too 1-14), Image Comics (vol. 3, 1-8)., november 1993 – mei 2007, ca. 4000 blz.

Ik dacht, ik ga het eens herlezen, want ik had de trade paperbacks in horten en stoten gekocht, en ze niet in volgorde gelezen wat het allemaal een beetje verwarrend maakte.

Euh ja. Tweeduizendvijfhonderd bladzijden, die op de keper beschouwd niet echt de tand des tijds doorstaan.

Helaas: Moore had zo ongeveer al zijn bruggen al en beetje verbrand helemaal in het begin. Het begint als een mooi verhaal van vriendschap-of-wordt-het-liefde, en dan komt er plots (totaal nutteloos, vind ik) internationale misdaad en afpersing bij, en dan gaat de relatie nergens naartoe, en dan is het helemaal af, en dan zitten we plots met flashforwards en flashbacks en wordt het een beetje een soep.

Het voelt allemaal eindeloos min of meer hetzelfde aan gedurende een groot deel van de tijd, en ik heb het alleen volgehouden omdat ik wou weten hoe het nu uiteindelijk afliep met Francine en Katchoo.

Het lijkt eindeloos, maar als er dan uiteindelijk een einde komt, is het met een akelige deus ex machina, en voelt het net veel te snel aan. En uiteindelijk niet realistisch.

Lees het begin, en verzin er zelf een einde aan, zou ik zeggen.

10 [25/12]
Keith Giffen (tekst) – Andy Kuhn (beeld)
Boom! Studios, 2005, 54 blz.

Het idee: er is een hunter/seeker competition. Mensen krijgen een pistool doorgestuurd met daarin tien kogels en een brief met de uitleg: met dit wapen moeten ze binnen tien dagen tien andere mensen zoeken en elimineren. De overblijver is de winnaar. En ze krijgen één naam mee.

“Gho ja” was mijn aantekening.

Amnesia [26/12]
Dwayne Harris
Arcane Studios, 2011, 100 blz.

Iedereen wordt wakker met totaal geheugenverlies. En er is ook een EMP geweest waardoor computers en televisie en auto’s met electronica erin en alles niet meer werken.

Mijn notities: “mwbof”. Er zat meer in, kijk maar naar wat Y – The Last Man doet met een vergelijkbaar apocalyptischachtig gedoe.

Awakenings [26/12]
Eric Hobbs (woord) – Gabe Pena (potlood) – Jeremy Colwell, Chris Dreier, Derek Fridolfs (inkt) – Maricio Pinzon (kleur).
Arcana, 2010, 170 blz.

“Al een paar honderd keer gedaan” zegt mijn notablok. Ik heb het nu net weer even doorbladerd, en ik kan me nóg niet herinneren waar het over gaat. da’s door de band geen goed teken, denk ik.

Bad Guys [27/12]
Phil Eisner (tekst) – Agustin Padilla (beeld)
Kickstart Comics, 2010, 96 blz.

Aliens hebben alle superhelden doodgedaan, en de Schlechteriken zijn de enige hoop voor de mensheid.

Klinkt goed, maar het moet zijn dat ik het in zeer slechte omstandigheden gelezen heb: ik zou het moeten herlezen om er alles van te snappen, maar daar heb ik geen zin in. Zó goed was het nu ook weer niet.

Blue Estate (1-4) [28/12]
Viktor Kalvachev, Kosta Yanec (tekst) – Andrew Osborne (script) – Viktor Kalvachev, Robert Valley, Toby Cypress, Nathan Fox (beeld)
Image Comics, april-juli 2011, 141 blz.

Prachtig getekend, daar niet van. Maar ik was er niet van ondersteboven, van deze crimi. ’t Kan ook zijn dat ik er met mijn hoofd helemaal niet bij was.

Code Word: Geronimo [31/12]
Capt. Dale Dye, Julia Dewey Dye, PhD. (tekst) – Gerry Kissell (beeld) – David Enebral, Amin Amat (inkt) Marc Rueda, Ego, Gerry Kissell, Ruben Cubiles, Miguel Díaz Vizoso, Lucrecia Fraile, Nieves Fernández (kleur)
IDW, 2011, 91 blz.

Mijn notities: “Bleh.” Een soort minuut-per-minuut-hervertelling van de raid op de compound van Osama Bi Laden. Geen idee waarom ik dit beginnen lezen ben, en nog minder een idee waarom ik het tot het einde volgehouden heb.

Dead Walker [31/ 12]
Christian Forte (tekst) – Shannon Eric Denton (beeld)
Kickstart, september 2011, 88 blz.

Jonathan Walker is een wetenschapper die onderzoek doet naar, euh, iets met dood weefsel weer levend krijgen, of iets in die zin. Zijn vrouw wordt vermoord en hijzelf ook, maar met zijn laatste krachten kan zichzelf nog inspuiten met — tja, ’t is redelijk al vroeger gehoord van premisse.

Maar behalve dat het begin voorspelbaar was, is het voor de rest eigenlijk wel interessant.

Everlast [31/12]
Chad Michael Murray
Archaia Studios, november 2011, 115 blz.

Derek Everlast moet mensen naar een soort hemel brengen, meen ik mij te herinneren. “Gaiman had hier iets boeiends van kunnen maken, vermoed ik”, was mijn aantekening. Waarschijnlijk omdat ik te beleefd was om “wannabe-Gaiman” te schrijven.