Gut gut gut. 

Van lang geleden! Ik heb ergens één van de vroegere versies van de website-maak-tak van Netpoint teruggevonden. En ge moogt zeggen wat ge wilt, maar ik vind dat het eigenlijk nog wel in orde is, om gemaakt geweest te zijn in februari 2005 1995.

En nee, ’t is niet de állervroegste versie, want die had gewoon géén referenties, en die zag er ook helemaal anders uit. Er is nog één spoortje van, op een oude versie van de referentie-pagina, maar ik vrees dat ze verdwenen is in de natuur. 

Ik ben wel content dat ik de prijslijst teruggevonden heb. Indicatieve prijzenlijst, staat er nogal nadrukkelijk: eigenlijk was dat vooral omdat we geen flauw idee hadden wat we aan het doen waren. 

Geert (nu de baas van boek.be, zwaai zwaai!) en Kris (die net vandaag de publieksprijs voor de mooiste boekcover van het jaar gewonnen heeft, zwaai zwaai!) kwamen helemaal uit de prepresswereld, Bruno (alhier, zwaai zwaai) en ik kwamen uit de, euh, academische wereld, en het world wide web bestond och here een paar maand. 

Dus geen mens die een idee had hoe we geld moesten vragen voor websites. 

De logische keuze voor de mensen-uit-de-prepress was om een website als een publicatie te beschouwen, een boekje of een brochure, en dus geld te vragen per pagina. (Eén andere optie, waar we wat later voor gegaan zijn, was om in navolging van de andere partner in Netpoint die in software zat, een website te bekijken als een soort softwarepakket met inbegrepen modules en optionele uitbreidingen.) (Een derde optie, die we beter hadden genomen, was om “de website” te zien als een onderdeel van een dienst die “communicatie” heet, en dus te factureren als consultants. En het maken van de site zelf uit te besteden aan html-apen terwijl we zelf het geld raapten om de mensen te zeggen wat ze nu eigenlijk met zo’n site moesten doen. :)) 

In een zelfde beweging heb ik een versie van de website van Arno teruggevonden. Ook lang niet de eerste versie, en jammer genoeg ook niet de allerlaatste, want die stond echt wel barstensvol allerlei. Verloren, reddeloos verloren. So it goes.