Een balk waar het einde van ontbreekt, dat wordt meestal zo opgelost:
Er worden staven ingedreven, en dan een bekisting op het einde gezet, en in die bekisting wordt iets epoxy-achtigs gegoten. Dat wordt zo hard als zeer harde steen, en in combinatie met die staven maakt dat een balk die steviger is dan wat er vroeger zat.
We hebben dat vorige keer zo gedaan, met alle andere uiteinden van balken die kapot waren, maar toen hadden we buren die net ook aan het verbouwen waren en konden we dus via hun muren aan het einde van de balk. Wat nu niet kan, en dus moet er een andere oplossing gevonden worden.
Nu, er zijn geen twintig manieren om hetzelfde te doen — ’t zal waarschijnlijk iets dergelijks worden:
Schuin erin, en dan de gaten (gaatjes) die overblijven proper opvullen. Haja.
Vandaag is er in de slaapkamer van de jongens een opening gemaakt rond die kappoot (en zijn er voor alle zekerheid een paar plafond-ophoud-stations geplaatst). Het was zo:
En nu is het zo, snif:
Het was natuurlijk wel nodig, dat gat, om te kunnen zien wat er precies aan de hand is met die balk van het dak.
En haja, ’t is inderdaad niet zo goed:
Leutig is anders, maar bon. Er kan waarschijnlijk een oplossing voor gevonden worden.
En dan gaat het snel gaan, denk ik: morgen gaan de mannen in het achterhuis de omkasting van de trap verder afwerken, en gaan ze onze living weer wat op poten zetten.
Maandag wordt er in de living gepleisterd, van de nok tot aan de muur.
En volgende dinsdagochtend komt de verbouwmens langs met de smid, en zullen ze samen met de architect kijken wat voor schoen er onder de kapotte kappoot gezet zal worden.
En als dat gedaan is, zitten de werken wat vast tot de, ahem, “aanpassingen” aan de moerbalk zijn gedaan. Dan kunnen ze beginnen met het verlaagd plafond en de lichtbakken in de living.
Ondertussen is het bureau beneden trouwens ook zo ongeveer klaar: plafond is klaar, lichten werken, alleen nog de kasten, denk ik. En plafond schilderen. En hebben we weer een thermostaat in het huis, en zijn er allemaal gaten gemaakt voor lichtschakelaars in de living:
Die spiegel die dar staat, trouwens, die gaat in deze nis komen:
En zo gaat het toch stukje bij beetje vooruit, nietwaar?
Reacties
4 reacties op “Voorlopige laatste loodjes”
En wonen jullie ondertussen nog allemaal op de werf? Wij staan ook voor een verbouwing van het gelijkvloers (keuken – eetkamer – salon – inkom – traphal). Met 4 loslopende kinders in huis lijkt me dat weinig geestig.
Tja, moeilijk gaat ook hé.
Ze zijn gelukkig niet al te veel thuis, met al de activiteiten die ze doen. En ze spelen veel op straat.
Als ik deze foto’s zie (en de vorige van de balken for that matter), lijkt het een klein mirakel dat de hemel nog niet op uw hoofd is gevallen. Geen maand te vroeg aan die verbouwingen begonnen, me dunkt.
Tja. Hat was el al meer dan honderd jaar zo, natuurlijk. Maar het mocht niet te lang meer duren, nee.