We zijn thuis! Na twee weken niet thuis geweest te zijn! Hoera! (Donkerbruine onderbenen, en dat is het zowat, voor de rest is er niet veel veranderd.)

Louis en Jan en Anna en ik met de fiets en de trein: drie kwartier van Oostduinkerke naar Veurne, trein naar Gent Sint-Pieters, een half uur pauze terwijl ik de fietsrekker uit Jan zijn derailleur heb gepulkt, en dan een kwartier naar huis. 

Thuisgekomen: Sandra en Zelie kwamen net ook toe met de auto.

De auto leeggehaald, een fles écht koude Cola uit de frigo gehaald (frigo op appartement ging maar tot “net niet meer lauw”), de computer in het stopcontact gestoken boven, en voor het eerst in twee weken écht gemakkelijk gezeten (bed op appartement is niet mijn ding, zetels in appartement ook niet, helaas). 

Louis en Anna en Jan op straat aan het spelen, Zelie naar haar kamer in het achterhuis getrokken om saxofoon te spelen, ik de computer in gang gezwengeld. 

En dan: krijs, paniek: Zelie komt met saxofoon rond de nek binnengedanst. Hysterisch huilend, zoals in de films: ik-wil-dat-niet-ik-wil-dat-niet-ik-wil-dat-niet!!!

Het zit vol luizen in het achterhuis, zegt Zelie.

Oh.

Crapmeyer. 

Ik kijk naar mijn ene voet: inderdaad. Een vlo of drie, aan het rondkrioelen. Ik kijk naar de vloer in de living: vlooien. De zetels: vlooien. Mijn benen ondertussen, wegens van bureau in living naar zetel in living gewandeld: vól vlooien. Gelijk, krioelend van de minuscule lichtgrijze net uitgekomen vlooien, met hier en daar een meer donkere meer volwassen vlo. 

Kut. 

Sandra is naar de apotheker van wacht gegaan om een vuilbakzak vol antivlooiendingen. Om te beginnen: Frontline voor de kat. Tussen de schouderbladen, en hopen dat ze van haar vlooien af geraakt. 

Daarnaast, in het achterhuis bij Zelie: zo’n ding dat vier uur lang vergif spuit. En iets biologisch voor de onmiddellijke doodmaking van de loslopende beesten overal waar we ze zien. 

En dan ook: overal stofzuigen, alles in de kuis doen, alles wassen.

En een afspraak gemaakt met de plaatselijke ongedierteverdelgingsdienst, voor een complete kapotmaking van de beesten in het huis. Geen idee hoe ze dat doen, ik kan mij niet inbeelden dat het is zoals in de VS, met een plastieken hoes over het huis, maar ik mag hopen dat we er ooit eens voor altijd af zouden kunnen zijn. 

Grrr.