We gingen vandaag de trein nemen met vier: Zelie, Louis, Anna en ik – Sandra was met Jan mee naar zijn voetbaltoernooi en wij moesten van de kanten van Dampoort naar de kanten van Sint-Pieters raken, da’s gemakkelijker met de trein van met bus/tram, vind ik.
Uiteindelijk hebben we die trein niet genomen, al hadden we hem beter genomen want met de auto was het een uur en met de trein zou het misschien drie kwartier geweest zijn, maar enfin, dat is niet wat ik wou zeggen.
Zelie was auto’s aan het afpieren naar een lichtgrijze Peugeot, Anna was op en af dingen aan het springen, en Louis ging tekenen.
‘t Is te zeggen, Louis had zijn map met papier mee, en geen pen om te tekenen. Gelukkig had ik er een zitten, want plots was het dringend: hij moest dringend een muizengeest tekenen.
Deux temps trois mouvements, zoals gewoonlijk, en hoppa:
Zeg nu zelf, dat is toch fantastisch?
Reacties
7 reacties op “Een muizengeest”
zoiets kunt ge in spore toch tot leven wekken 😛 ik zie dat al rond springen als epic 😛
Prachttekening met één lijn zoveel zeggen, dat is een creativeling in de dop. Wordt waarschijnlijk een groots architect, in ieder gaval iemand met een breeds wiskundig inzicht. Doe het maar eens na, de muizengeest<:o)
Miljaar, dat ventje heeft talent…
Dat kan zo in een kinderboek. Hoe oud is Louis ook weer?
I agree, fantastisch!
ik zal ook zo wel mijn talenten hebben ergens 😉 maar daar kan ik toch wel stikjaloers op zijn! Waaw dus, sjapo.
Misschien ben je wel geïnteresseerd in deze lezing dan.