Zo, Sandra is terug uit het Verre Oosten.

Louis en Jan en Anna moesten naar school deze ochtend, Zelie en ik gingen Sandra verrassen aan de vlieghaven.

Dachten we.

Om te beginnen: stress met de trein. Overstap gemist wegens negen minuten vertraging en de aansluiting op tijd, en dan tweede overstap bijna gemist, of ’t is te zeggen: we zouden hem gemist hebben als de trein van de aansluiting ook maar in de buurt van op tijd was geweest.

Afijn. Wij op min of meer tijd in Zaventem, en dan wachten op de vlieger.

Die maar niet kwam. Na een uur wachten, toch maar gaan kijken naar het aankondigingsbord: bleek dat de vlieger bijne 40 minuten vertraagd was. Wij dus maar nog wat gaan wachten.

Nóg een uur later zijn we dan maar weer weggegaan, wegens Zelie naar les en ik naar werk moeten gaan.

Sandra is een uur later of zo toegekomen, met een vliegtuig later dat zelf ook een uur vertraging had.

Kch.

Maar hey, alles is weer in orde nu. Iedereen is thuis. Het leven is weer zoals altijd. 🙂