In het achterhuis lag een hele zak vol foto’s, en dat was ook alweer een eeuw geleden dat ik er zo tegen gekomen was, wegens dat er hier eigenlijk nooit echt afgeprint meer is sinds het digitaal is.

Er lagen ook hier en daar filmrolletjes — geen idee of ik ze allemaal zelfs nog zou kunnen laten ontwikkelen, er zaten van die rare APS-dingen tussen.

Digitaal heeft dat ook een beetje, die serendipiteit van wat zou er hiér in kunnen zitten: verloren gelegde geheugenkaartjes waar geen mens nog weet wat er zou kunnen op staan. Zoals bijvoorbeeld deze, niet eens zo oude foto’s, gevonden op een kaartje dat tussen een boek zat in een zak in een doos:

Mijn twee fotomodellen. 🙂

(En okay, de foto’s zijn maar een paar dagen oud, maar ik heb ze echt wel gevonden op een plaats waar ik ze nooit verwacht had — dat komt van al dat verhuizen — en voor hetzelfde geld waren het er van jaren geleden.)