Maand: februari 2013

Met goed materiaal is veel mogelijk.  Zie verder in deel twee (where the magic starts), deel drie.

– Ja, best hé meneer. Een momentje, ik kijk even wanneer het past… goh, deze week wordt moeilijk. Volgende week dan maar. Dinsdag? – Dinsdag dan maar, ja.  Ik ging gisteren naar mijn werk met de fiets, en de achterband was een beetje platjes. Dus blaas ik die weer op, natuurlijk.  Met de Kleinste Fietspomp…

Ik had het helemaal verkeerd begrepen, de opdracht voor Engels van Zelie.  De opdracht was niet “maak een filmpje”, de opdracht was “kies één van de drie mogelijkheden om een toneeltje-achtig iets te doen”, waarbij de drie mogelijkheden waren: een conversatie in een winkel (toneeltje in de klas) een conversatie aan de telefoon (toneeltje in de…

’t Is proper, ik ben gedegradeerd tot filmpje-in-elkaar-zet-mens voor mijn dochter en haar vriendin. Het is allemaal toch maar wat, wat ze tegenwoordig op school moeten doen. Voor de Engelse les moeten ze –houd u vast– een kookprogramma maken. Met telefoon, fototoestel, camera, computer, micro, het maakt allemaal niet uit, als ze op het einde…

Over Misérables gesproken, twee filmpjes die al een tijd de ronde doen! Gollum zingt I dreamed a dream: En for your consideration (Anne with an e):

Whisky, ’t is gelijk olijven: ge moet dat leren kennen voor ge ’t graag hebt. Ik heb een hele kast vol staan, en ik begin het genoeg te leren kennen dat ik het graag drink, maar het gebeurt zo enorm weinig dat ik wat dan ook alcoholisch drink, laat staan whisky, dat ze daar eigenlijk maar…

Lang geleden, toen ik veertien was, een jaar ouder was dat mijn oudste dochter nu, moesten we voor de Franse les een spreekbeurt doen over een boek.  In de les hadden we net Vercors’ Le silence de la mer gelezen, en waren we bezig aan een verkorte versie van Sept petites croix dans un carnet van Simenon. Denk ik.…

Een stomme film van zesentachtig jaar oud, en al wie hem nog niet gezien heeft, moet meteen kijken: The General. Heerlijk, zeg dat ik het gezegd heb.

(pdw) is gestorven, vandaag. Iemand vroeg mij hoe hij gegaan was, ik antwoordde   Hartaanval. Of hartaderbreuk, enfin, iets van levend en niets aan de hand levend en niets aan de hand levend en niets aan de hand *ACK* *URGH* dood. Which, like, you know, is a pretty good way to go. In my book.…

Toen ik binnenkwam was Zelie saxofoon aan het spelen. Dat was wegens omstandigheden al een tijd geleden, en dat is goed nieuws.  Zelie was trouwens thuisgekomen met een nota van de leraar Latijn en Grieks in haar schoolagenda: dat haar inhaaltoets van vocabularium goed was geweest en proficiat. Wat dus ook goed nieuws is.  Louis…

Het was een bescheiden verjaardagsfeestje voor Jan, vandaag. Geen grote evenementen of zo, gewoon wat familie op bezoek voor middageten en een stuk taart.  En voor ge ’t weet zit ge met tien volwassenen en elf kinderen. Eten maken en zo: geen probleem. Maar ze zetten: dat is een ander paar mouwen. Dan staat er…

Fuck. Me. Estomaqué, in het Frans, geeft het nog het beste weer. Meer dan flabbergasted: viscerale stomverbazing, een stamp in de maag. Dat zijn van die verhalen waar ik helemaal van wegdraai, ik. Boek gekocht.