Maar allez. 

Vorige vrijdag zaten we op het plankier met mensen, en dan ging ik naar binnen en stuikte ik mij slecht voelend in bed, en ik ben er zo ongeveer niet uitgekomen tot en met dinsdag. 

De dokter had mij tot vrijdag voorgschreven thuis te blijven. Is dat niet wat overdreven? vroeg ik. Neen, dus, blijkbaar. 

Ik heb me tot klokslag 19u vandaag doodmottig gevoeld. Koppijn, oorpijn, misselijk, the works. 

Maar nu is het over. Enfin, ’t is te zeggen nog koppijn en oorpijn, maar ’t is allemaal onder controle. Enfin hoop ik toch (de avond is altijd beter dan de ochtend en zeker dan de namiddag). 

Maar het verschil tussen vanmiddag en vanavond is wel redelijk spectaculair, ja.