Vier op de tien Syriërs hebben hulp nodig, hoor ik op het gesproken dagblad.
De VN vraagt aan de internationale politiek om druk uit te oefenen op allerlei mensen om hulporganisaties te laten helpen, maar het lukt gelijk niet echt.
Hier en daar hoor je wel eens een echootje van Syrië 1212, maar niemand slaagt er precies in om duidelijk te maken wat er voor wie gedaan zal worden op welke manier.
Op het internet kwam ik om de zoveel tijd eens zo van die mini-veilinkjes van allerlei tegen. Een zakje boeken, een broek, een tekening. Hier eens duizend euro, daar eens honderd euro.
Allemaal goed en wel, maar ik voel mij niet aangesproken door die zwakke pogingen om mij een schuldgevoel op te dringen. Een paar euro van mij aan ikweetnietwie om ikweetnietwat mee te doen? Meh.
Eén goed gesprek tussen de bazen van Amerika en Rusland, dat zou kunnen helpen. Eén sterke vuist van heel Europa, dat zou kunnen helpen. Eens heel hard nadenken over heel dat Midden-Oosten, met allemaal mensen die van wanten weten en die kennis van zaken hebben en autoriteit, en dan op de tafel kloppen met een ijzeren hand, al dan niet in een fluwelen handschoen.
Ik denk dat ik daar allemaal te oud voor word, voor dat soort gewetensussend nutteloze acties.
Reacties
21 reacties op “Syrië”
De kans is niet onbestaande dat je een punt hebt, en toch doe ik liever een keer te veel een gewetensussende nutteloze actie vol goede bedoelingen omdat niks kunnen doen ook maar iets is dan een keer te weinig.
De andere optie is helemaal niks zitten te doen, en ik denk niet dat wij er met zijn allen voor hebben gezorgd dat de situatie erop verslechterd is.
En ik denk van niet. Ik denk dat wij (gij en ik) daar helemaal niets aan gedaan hebben, noch ten goede, noch ten kwade.
Dat zelfs als we alle dagen op de barrikaden zouden staan en elke dag duizend euro verzamelen en op zouden sturen naar wie ook achter Syrië 1212 zit, we nog niets zouden veranderen.
En ja, iets is beter dan niets, maar vergelijk het eens met andere dingen.
Geld? Duizend euro, dat is de prijs van twee minuten kogels afschieten met zo’n FN P90.
Aandacht? Op geen 24 uur tijd kreeg iemand die graag een gratis iPad zou gekregen hebben van Telenet bijna honderdduizend likes op Facebook en een resem artikels in kranten en tijdschriften.
’t Is allemaal zo relatief, en misschien is het omdat ik niet goed slaap of zo, maar ik vind het vaak allemaal zo gratuit en zo pijnlijk nutteloos. Terwijl er echt wel dingen zijn waar mensen wél bij gebaat zouden zijn — dekens voor daklozen, bijlessen aan kansarme kinders, eenzame oude mensen bezoeken, die dingen — maar da’s dan allemaal veel minder sexy en zo dan een ludieke actie of een vind ik leuk op Facebook.
waarom is dekens geven aan daklozen en bijlessen aan kansarme kinderen wel nuttig maar geld geven aan 1212 die zorgen voor dekens voor de Syrische bevolking en lessen voor de kinderen in de vluchtelingenkampen is dat niet? sorry, maar ik snap de logica niet.
Omdat wanneer je dat hier doet, je een oorzaak van problemen aanpakt (kansarmoede), terwijl dat in het geval van Syrië iets doet aan het gevolg van problemen (oorlog). En het is altijd zinvoller om een oorzaak weg te nemen dan om eindeloos gevolgen te behandelen.
Hetzelfde geldt ook voor Afrika: Wat helpt het om te beletten dat kindjes sterven van honger en ziekten als je een generatie later daardoor gewoon nog meer kindjes hebt die je zou moeten helpen… Je maakt het probleem gewoon groter.
De oorzaken in Syrië en Afrika (en zoveel andere plaatsen) aanpakken is iets wat gewoon veel complexer is. Je kunt geen verlichte despoot aanstellen die de wereld reorganiseert en alle ‘foute regimes’ afschaft, alle godsdiensten verbied, en de stammenmentaliteit uit de wereld helpt. Dat zou geweldig veel oplossen, maar dat werkt gewoon niet op die manier. Je kunt onderontwikkelde landen niet van buitenuit helpen zich te ontwikkelen. Dat is al eens geprobeerd door Afrika en dergelijke te koloniseren, en alle goeie zaken van het kolonialisme (overheid, infrastructuur, scholen, ziekenhuizen) zijn sneller weer verdwenen dan ze er gekomen zijn eens de kolonisten vertrokken waren.
Misschien moeten wij westerlingen eens leren dat niet alles zomaar op te lossen of te controleren valt.
Hier snap ik niet veel van. Als je dekens geeft aan daklozen of kansarme kinderen bijles geeft, neem je geen enkele oorzaak weg. Je doet enkel aan symptoombestrijding.
Van je laatste alinea snap ik ook niet zoveel. Ten eerste omdat ik die ‘wij westerlingen’ verkeerd vind; het ligt in de aard van elke mens om dingen te willen controleren. En ten tweede omdat ik niet snap wat je ermee bedoelt. Bedoel je dat we dan maar moeten zeggen dat we de boel laten escaleren? Terwijl we heel goed weten dat er oplossingen zijn, ook al kunnen we die zelf niet realiseren? Lijkt me gewoon zo verkeerd als wat. Dan laat ik mij nog liever sussen door een bijdrage te doen.
godverdomme zeg, wat voor onzin is dit hier allemaal
Afgeven op dingen en zelf niks doen, ook sexy. 😉 Ik weet het, ik doe af en toe mijn best, het kan altijd beter en doordachter en kritiek geven kan altijd. Schiet mij niet af voor mijn goede bedoelingen en slaap eens een nacht door, zou ik zeggen.
Ge moet niet zo gepikeerd doen: als gij er u goed bij voelt, dan is dat helemaal uw goed recht. Als ik er mij niét goed bij voel, dan is dat ook mijn goed recht.
En trouwens ter info: ’t is niet omdat ik er niet over schrijf dat ik ook geen goede werken zou doen, die “afgeven op dingen en zelf niks doen”-met-een-smiley-erbij-want-dan-is-het-alsof-ik-het-niet-écht-pinnig-bedoelde vind ik al bij al zelfs een beetje zielig.
En uw goede raad over het slapen is genoteerd. Jammer dat het er niet meer van zal komen, maar hey, them’s the breaks.
Michel, ik vind het eerlijk gezegd niet onterecht dat Lilith reageert, want je suggereerde in wat je schreef dat ze ‘haar’ actie doet omdat die sexier is dan andere acties. Terwijl dat niet zo hoeft te zijn. Ik geloof zelf dat er wel andere motieven aan de basis liggen van de actie voor Syrië. En neen, je hoeft er niet aan mee te doen, en je kan daar zelfs gegronde redenen voor hebben, en je mag daar ook over schrijven. Maar zeggen dat het de mensen van de actie om het feit te doen is dat hun actie sexy is, vind ik nog wat anders.
Het humanitaire luik is het rechtstreekse gevolg van economisch-politieke beslissingen.
Ziehier een goed gedocumenteerd artikel over de ware toedracht van de Syrische impasse:
http://de-bron.org/content/waarom-het-westen-alweer-jihadis-steunt
Deze post die enkel open deuren intrapt draagt anders nóg minder bij dan de tombola 1212 actie. Maar hey, het is uw blog, en het is uw recht om cynisch te zijn. Smiley wink.
Zijt gij daar zeker van?
Ik anders niet. Alles wat er geschreven wordt over Syrië en dat de mensen al was het een béétje doet nadenken, helpt.
En het is geen cynisme van “het zal toch niet helpen”, het is oprechte kwaadheid. Dat het allemaal zo onduidelijk is, en dat niemand er lijkt van wakker te liggen.
Er waren bijvoorbeeld items in het nieuws over “hoe erg het is dat heel die Syrië 1212 gelijk niet aanslaat in België”.
’t Is niet moeilijk! Vraag aan de gemiddelde mens rond u eens wat Syrië 1212 is, wie dat organiseert, waar het geld dat ingezameld wordt voor gebruikt wordt (matrassen? vaccins? dokters? noodrantsoenen?), en vraag u af of de antwoorden daarop niet wat beter zouden kunnen zijn met wat betere communicatie.
En dan komt het op nieuws dat het erg is dat het niet aanslaat, alsof wij allemaal een schuldgevoel zouden moeten hebben dat we nog geen geld gegeven hebben, terwijl elke dag het leven van miljoenen mensen kapot gemaakt wordt, en geen enkele noodhulp daar iets aan gaat veranderen als er ten gronde niets gedaan wordt.
Wel, ik weiger me over Syrië een schuldgevoel aan te laten praten, en ik weiger mee te draaien in een molentje van “ik heb een sticker gekocht voor het goede doel dus moet ik er niet meer van wakker liggen”.
En dat is het gevoel dat ik krijg, en inderdaad, het is mijn weblog en ik schrijf wat ik wil.
Ik weet niet of het iets uitmaakt. Ik weet wel dat het niet veel uitmaakt. Maar niets, dat is misschien kort door de bocht.
En net omwille van die ‘misschien’ kan je ze combineren: boos zijn omwille van het gebrek aan structurele oplossingen, en het weinige doen dat je kan doen. Niet uit schuldgevoel, want dat moeten we ons inderdaad niet laten aanpraten. Maar eenvoudigweg omdat het het enige is. En omdat we met het bedrag dat we storten zelf ook gewoon niets wezenlijks zouden doen.
Daar ben ik het niet helemaal mee eens: een druppel water in een grote emmer die aan mensen gegeven wordt die dorst hebben, dat is nuttig — zelfs al lijkt het weinig en lijkt het een enorme emmer en is de druppel erg klein.
Een druppel water op een hete plaat is nutteloos, want dat is een druppel die naar mensen had kunnen gaan die dorst hebben.
Ik begrijp je hier niet helemaal. Bedoel je dat je denkt dat het geld dat voor Syrië wordt ingezameld niet daarvoor gebruikt wordt? En waarom denk je dat?
Of bedoel je iets anders?
Neen, ik bedoel dat er andere goede doelen zijn waar het geld en de moeite beter aan besteed zou zijn.
Ik ga er eens goed over nadenken vooraleer ik iets schrijf.
Ik heb jaren geleden besloten dat ik nooit meer cynisch zou zijn als mensen doodgaan of pijn hebben. En dat ik mij die dingen zou blijven aantrekken.
De dag dat ik niks meer voel bij miserie van andere mensen, is de dag dat het gepasseerd is voor mij.
Wat Michel én Ilse zegt.
Geef een familie een vuur en ze hebben warm gedurende één avond. Steek ze in brand en ze hebben warm voor de rest van hun leven.
Met excuses voor de late reactie maar ik wilde het graag even kwijt. Als je bijvoorbeeld op de site van Dokters van de Wereld kijkt zie je dat ze toch wel concrete hulp bieden. Natuurlijk zou het beter zijn als de kwestie politiek kon opgelost worden (en misschien moeten we toch op de barricades gaan staan om bijvoorbeeld Europa onder druk te zetten) maar als zulke organisatie zelfs maar een aantal levens kan redden in deze nutteloze oorlog, steun ik ze graag. Het sust mijn geweten misschien wat en misschien voel ik me er een klein beetje beter door (daar heb je gelijk in), maar helemaal nutteloos is het in mijn ogen niet.