Jaaaa het was al lang geleden, kokeneten spelen. Vandaag op het programma: hapjes, een voorgerecht, en een hoofdgerecht.

Begonnen met bruscetta en oliebalkjes — dikke frieten wit brood, gebakken in olijfolie: ge wilt niet weten hoe vet het is, maar het is wél lekker – met een olijf/ansjovistapenade, een pesto, en een tomaten/courgette/curry-salsa en look+tomaten om op de balkjes te wrijven.

Tweede voorgerecht: de takken van de bomen, hou er u aan vast – zwezerik.

Vorige keer vond ik de zwezerik niet lekker. Dik-achtige schijven met weinig smaak en veel te veel vliezen nog aan gelaten.

Deze keer vond ik de zwezerik, en het hele gerecht he-mels goed. Het begon verdacht: lamszwezerik in een bouillon pocheren, dat ziet er niet direct appetijtelijk uit:

Het pellen van die zwezeriken is miserie, dat zit archi-vol vliezen en dingen:

…maar eens dat het krokant gebakken is…

…en eens er een onnoemelijk lekkere puree van aardpeer en aardappelen bij is, en wat chips van aardpeer, en en jonge worteltjes, en een fantastische saus van kalfsfond en graanmosterd en room: duimen en vingers.

Ik had daar een veel grote bord van kunnen eten, en omdat er genoeg was, héb ik daar dan ook een veel groter bord van gegeten. Nieuwsflits voor mezelf: goéd klaargemaakte zwezerik is enorm lekker.

En dan moest het hoofdgerecht nog komen, zeebaarsfilet, bolletjes komkommmer courgette wortel knolselder rammenas en aardappel, en een verrassend frisse paprikacoulis.

Yep, een goed ingezet kookjaar.