De vakliteratuur zegt mij dat ik Hervekaas mag eten.
Ik lees op het internet (maar misschien zal een diëtist mij dat nog bevestigen) dat een paar gram natriumcitraat geen kwaad kan.
Ik eet graag Herve.
Ergo, ik heb kaassaus gemaakt met Hervekaas en natriumcitraat. Omdat het moeilijk werken is met zeer kleine hoeveelheden: 125 gram water, 5 gram natriumcitraat, 150 gram Herve. Werkwijze: water met natriumcitraat laten pruttelen, en dan Herve in kleine stukjes erbij doen en met de staafmixer mixen.
Dat geeft, zonder toevoeging van welke kruiden dan ook, een enorm lekkere en ook enorm sterk smakende saus. Ik heb er gekookte broccoli in gedaan en dat was over, overheerlijk (zelfs al weet ik dat 90% van de mensen het veel te sterk zullen vinden). Vervang de kaas door een andere kaas, vervang eventueel het water door melk, en het is een andere kaassaus. Die perfect gebonden is, waar de kaas niet uit elkaar gaat, en die fantastisch moet zijn met macaroni in de oven. Of met kaasfondue.
Reacties
Eén reactie op “Experiment geslaagd”
Hmmmmm, denk dat ik herve kaas eens ga gebruiken om tartiflette te maken