Ik moest daarnet in het hospitaal zijn en dan dacht ik in het naar huis gaan, ik ga eens naar de kleerwinkel om nieuw grief. Al mijn zwarte hemden zijn te groot, al mijn gekleurde hemden zijn veel te groot, dus ‘t is back to basics: ik ben direkt een hele stapel witte hemden gaan halen.

(Trouwens gemerkt dat er tegenwoordig gelijk alleen nog maar lelijke en saaie dassen verkocht worden in de winkels, awoert.)

Op de terugweg, omwille van de gezondheid en het voornemen zeker twee keer per week vis te eten, langs de visboer gegaan, en een lap van dit beest gekocht:

zeewolf-

De pancarte buiten de winkel riep mij toe: Verse Zeewolf! In de Kristalheldere Wateren van IJsland gevangen! Met een Bepaalde Prijs!

(ik kijk nooit naar de prijs van eten, da’s een zeer slechte gewoonte van mij, kweet, kweet)

Dat het aangeprijsd werd, dat wou voor mij zeggen dat het (a) ofwel niet altijd binnen is en dus de moeite om te proberen of (b) dat het speciaal goedkoop is vandaag en dat ik goede punten zal krijgen van het thuisfront. En ik kan mij niet herinneren dat ik recent zeewolf heb gegeten, dus een Krispetersiaanse win-win-win was niet ver weg!

Thuisgekomen en mijn veroveringen aan de betere helft gebriefd, en ‘t was al helemaal fout: “toch niet in viswinkel X??!” Het bleek de verkeerde visboer geweest te zijn wegens dat het de Veel Te Dure Visboer was. Pff, een mens kan nooit goed doen.

Enfin goed, ik dus mijn lap vis klaargemaakt, gewoon in de pan, en wahey! Dat was zeer, zeer lekker. Vast en sappig en zeer lekker.

Tot het internet mij vertelde

According to scientific data, the Atlantic wolffish’s population has decreased drastically due to overfishing and bycatch. Bottom-trawling vessels also disrupt the wolffish’s rocky underwater habitat when they drag large nets across the ocean floor, with heavy weights holding the nets to the ocean bottom. The nets are indiscriminate in what they catch and the heavy weights and nets are harmful to the benthic terrain and its inhabitants. Recreational fishing has also threatened the survival of the Atlantic wolffish.

Meh. Ik zal geen zeewolf meer kopen, denk ik.

Maar wel nog dassen. Want een mens heeft nooit genoeg dassen.



Reacties

3 reacties op “Vis (niet) voor herhaling vatbaar”

  1. Arme dassen, dat dan weer wel.

  2. ik heb geen enkele das !

  3. Over dassen gesproken (in plaats van die wolven uit de zee); waarom niet onderweg uitgekeken naar:
    http://www.telegraph.co.uk/foodanddrink/10710859/Eating-roadkill-anyone-for-badger-balti.html
    Ook lekker?