Het was sprintmeeting vanmorgen op het werk: waar we naar de backlog van vele honderden dingen en zaken en dergelijke kijken, en beslissen wat we de volgende twee weken zullen aanpakken.

Deze namiddag kwam collega Sander af. Hij ging aan iets beginnen, maar hij vroeg zich af of we het ding  niet wat zouden kunnen uitbreiden. Méér doen dan gevraagd? Meteen!

De zaak is natuurlijk dat er maar zóveel uren in de dag en dagen in de week en ontwikkelaars op het werk zijn, en dat het gewoon onmogelijk is om voor elk mogelijk idee of probleem de optimale oplossing te doen. Soms is het nodig om helemaal tot op de bodem te gaan, maar soms kan een quick fix ook al veel doen, en soms is een tussenoplossing noodgedwongen de beste optie.

Zo was het ook met dat ene ding: ik had een tussenoplossing voorgesteld. Niet ten gronde opgelost (want dat zou serieus veel werk zijn), ook geen quick & dirty hack, maar ergens ertussen. Parer au plus pressé, minimum viable solution, dat soort zaken.

Maar toen kwam Sander dus en bleek dat hij ruimte had voor wat meer, en was het ad hoc nadenken over méér werk geven. Eerst wat getekend op papier, en het was voor mij alvast duidelijk. En dan ‘getekend’ in een text editor, waar ik tegenwoordig gelijk meer en meer wireframes in maak, voor mezelf. Tekenen met tekst is wijs, en ik word er altijd helemaal nostalgisch naar TheDraw van — úren schermen voor mijn BBS mee getekend.

…en dan download ik TheDraw nog eens, en moet ik vaststellen dat ik het mij allemaal veel beter herinner dan het was:

Ja, ontwapenend eenvoudig en zo, maar ook: zo weinig resolutie! 25 lijnen van 80 karakters, dat is dus echt niets. En mijn Notepad++ werkt tien keer handiger – OK, niet in kleur, maar (block) copypaste is zó een gemak.

Afijn dus: low low res ascii was goed om Sander op weg te zetten. Morgen eens low res wireframes in Illustrator doen, peins ik. En eens ten gronde nadenken over een aantal zaken in dat stuk interface.