Er was iets mis met mijn nieren. Er zijn een paar getallen die u zeggen precies hoé slecht het gaat. Eén van die getallen, als het onder de 15 is, daar staat naast ’terminaal nierfalen’. Bij mij was dat zeer ver onder de 15. Een tijd later, na medicamenten en radikaal andere dingen eten, was het wat beter, en nog een tijd later was het om onverklaarbare redenen plots veel slechter dan ooit.

En dan hebben ze een buis in mijn buik gestoken, en ging het langzaam weer beter, en na zes weken buis stond dat getal vorige week dinsdag op 20. Hoezee!

Behalve dat mensen niet echt gebouwd zijn om permanent gaten in hun buik te hebben, en dat het geen stoma is of zo (wegens tijdelijk). Dus dat het een precaire zaak van steriel houden en allerlei is.

Een zaak die vorige week, ironisch genoeg net na de controle bij dokter specialist, een beetje in de soep gelopen is. De thuisverpleging komt drie keer per week. Vrijdag was de meneer boos op de manier waarop het werk woensdag was gebeurd, en vandaag zei de mevrouw dat ik best eens naar de dokter ga, en dat ik hem dan best zeg dat het gat te groot is, en dat het ettert, en helemaal ontstoken is.  “Ik ga er van uit dat hij dat zelf ook wel zal zien, zeker?” “Euh ja, eigenlijk wel, ja.”

En of hij een dagelijkse verpleging zou voorschrijven. Echt een groot geluk dat ik geen sociaal leven heb, ha!