Het bespaart mij de moeite: ik trek gewoon elke dag naar Batahlan. Ge ziet er nog eens mensen, er speelt muziek, het is zonnig, het is een lach en een traan.

Hoe langer ik er zit, hoe meer ik er eigenlijk bij nadenk.

Vooral De Grote Oversteek, de voorstelling die een paar keer per dag in het De Beersparkje naast de deur gebeurt, maakte indruk. ’t Begon allemaal grappig, maar toen deden ze de Europese hymne en moest ik toch een aantal keer slikken.

Maar hey, ondertussen zijn er ook inburgeringscursussen met gisteren zowaar twéé winnaars!

En er was door de overheid verplichte waterbedeling!

En Anna heeft haar Vreselijke Wonden verzorgd gekregen!