Luidt de klokken! Ontkurkt de drank! Heft het glas!
Ik ben naar dokter arts geweest vandaag, en dokter arts heeft mijn bloedonderzoekresultaten van ondertussen al een maand geleden overlopen.
Er is een waarde die boven de 60 moet zijn om gezond te zijn, en die heeft een tijd zo laag gestaan dat ze in de zone “meneer, ge zoudt misschien beter eens aan een testament beginnen denken” zat.
En toen zat ze in de zone van “dit wordt dus technisch terminaal genoemd, en euh ja, we gaan daar niet paniekerig over doen, maar houd daar misschien in uw plannen toch serieus rekening mee”.
En dan zat ze plots weer in de zone van “ahem ja, niet verschieten maar we gaan nu toch even een beetje panikeren, want we weten niet wat er aan de hand is en zo kan het écht geen weken meer verder”.
En dan zijn er Heldhaftige Ingrepen doorgevoerd met allerlei Buizen En Dingen, en drie maand later is de diagnose “we gaan geen hoera roepen want goed is het niet te noemen, maar op termijn van dagen of weken terminaal is het ook niet meer”. Waar dan aan toegevoegd wordt: “voorlopig”.
Dus ja: de loodgieterij van de uroloog heeft een positief effect, en ik riskeer niet meer meteen dood te vallen. Voorlopig toch. Tot het weer minder goed gaat, en misschien zegt de bloedproef van vandaag mij dat wel, maar hey: them’s the breaks.
Voorlopig is het allemaal zo niet zeer goed dan toch niet zeer slecht nieuws.