Knip en plak uit een artikel van aartscommunist en dus baarlijke duivel Peter Mertens in Knack:

Bart De Wever: “Aan het einde van de rit, na zeven jaar onderhandelen, kwam het de PS goed uit om puur om partijpolitieke redenen met dat kleine speldekopje van Europa, heel het boeltje te blokkeren. Nu zijn we dat al wel gewoon in België, maar dat ze dat ook durven te doen met de wereldhandel, dat is toch wel zeer verder springen dan je stokje lang is.”

Op het einde van de rit? In 2009 geeft ons land, met de PS op kop, inderdaad een mandaat aan de Europese Commissie om met Canada te onderhandelen over een handelsakkoord. De vijf jaar die daarop volgen onderhandelt de Europese Commissie achter gesloten deuren. In die periode wordt er geen document vrijgegeven. De Commissie moet enkel een algemeen verslag uitbrengen bij de Europese Raad en het Europees Parlement. Het is in die periode dus onmogelijk voor gelijk welke politieke actor, federaal of regionaal, om bezwaar uit te brengen tegen een tekst die men niet kon lezen.

De geheime onderhandelingen over de ontwerptekst van CETA worden pas op 26 september 2014 afgesloten. Het is dan pas dat de Europese Commissie de 1.600 bladzijden tellende tekst publiceert, en niet vroeger zoals Mia Doornaert ten onrechte beweert. In oktober dat jaar al gaan de werkzaamheden van de regionale parlementen van start. Het Waals Parlement start met een reeks hoorzittingen waar zowel academici, zakenlui, Canadese ministers als vertegenwoordigers vanuit het middenveld worden uitgenodigd om hun kijk op de zaak toe te lichten. Dat is een heel wat bredere en democratische aanpak dan wat in het Vlaams Parlement gebeurde. Een jaar na de start van de debatten verwittigt minister-president Paul Magnette de Europese Commissie over de problemen die het Waals Parlement heeft met het vrijhandelsverdrag. Op 2 oktober 2015 wordt Magnette bij Europees Commissaris Cecilia Malmström ontvangen over die bezwaren. Dat het Waals Parlement alleen maar de afgelopen weken in actie is geschoten is echt larie en apekool. Geen enkel parlement, noch in de Europese Unie, noch in Canada, heeft na oktober 2014 meer tijd besteed aan het CETA dan het Waals Parlement.

Dat is opmerkelijk. De Vlaams-nationalisten hebben altijd ‘meer bevoegdheden’ geëist voor de regionale parlementen. Maar nu die er zijn, hebben die in Vlaanderen net niet geleid tot meer debat, meer inspraak, meer democratie. Integendeel. Vandaar dat De Wever en Vlaams minister-president Geert Bourgeois nu met het verhaaltje afkomen alsof het verzet in Wallonië dateert van de laatste twee weken. Dat moeten ze tenminste zelf niet spreken over het non-debat dat zij zelf twee jaar lang hebben georganiseerd in het Vlaams Parlement: geen brede democratische debatten, geen rijk pallet aan hoorzittingen, geen tegensprekelijke discussie. In Vlaanderen heeft de N-VA resoluut gekozen voor de achterkamerpolitiek, net zoals de Europese elite dat zo graag doet.

Op basis van de debatten en de nieuwe informatie keurt het Waals Parlement zes maanden geleden al een resolutie goed tegen CETA. Er volgende een officiële verklaring van Magnette dat hij geen volmacht zal geven aan federaal minister Reynders om CETA te ondertekenen, indien bepaalde garanties over onder meer de speciale rechtbank ICS (zie verder) niet in de verdragstekst worden opgenomen. Wallonië zegt neen tegen Europees-Canadees handelsverdrag”, titelt De Redactie. Niet twee of drie weken geleden, maar eind april 2016.

Zeggen dat het Waals parlement pas “aan het einde van de rit”, de laatste weken dus, met haar bezwaren op de proppen komt is een groteske leugen. Dat weten de Vlaams-nationalisten maar al te goed. Ik zal in deze minister president Geert Bourgeois zelf citeren: “Ik stel vast dat het Waals Parlement dit akkoord niet wenst goed te keuren.” Die vaststelling dateert niet van dit najaar. Integendeel, Bourgeois doet de vaststelling op 17 mei 2016 in de Commissie Buitenlandse Handel van het Vlaams Parlement (Verslag Com. Buitenl. Hand. Vl. Pa 17. 05.16 Dhr. Bourgeois). Bourgeois en De Wever weten al een half jaar dat het Waals Parlement tegen het CETA is. Ze weten al een half jaar dat het Waals Parlement een andere – veel democratischere – procedure heeft gevolgd, en wel degelijk inhoudelijke redenen heeft om het CETA te verwerpen.

Da’s redelijk duidelijk, lijkt mij? Ik zie een aantal natrekbare links, maar wie de naakte feiten zoals Mertens ze voorstelt tegen kan spreken: graag.

De Standaard vult de laatste paar maand verder aan: in april keurt Wallonië CETA af, pas vanaf juli zijn er een stuk of acht coördinerende interbelgische vergaderingen, en in die eindsprint zou Magnette dan wel getreuzeld hebben:

Eind juli suggereert de minister van Buitenlandse Zaken om een interpretatieve verklaring aan het verdrag toe te voegen, het verdrag zelf kan niet meer worden aangepast. Begin september herhaalt de permanente vertegenwoordiger van België bij de Europese Unie, François Roux, het voorstel. Maar Magnette reageert niet.

Ik vind daar wel geen bronnen gelinkt, dus ook hier: wie dat kan tegen spreken, graag.

En toch blijft het stemmingmakerij troef. Neem dit recent artikel in Knack: Bourgeois over CETA: ‘We hebben niet gewacht op Paul Magnette’.

Vlaams minister-president Geert Bourgeois heeft in het Vlaams parlement laten weten dat hij niet van plan is om nog een letter te veranderen aan het CETA-dossier.

De Vlaamse minister-president benadrukte dat er vijf jaar lang over het verdrag is onderhandeld. “Het verdrag is uitonderhandeld. We zijn nu niet aan het heronderhandelen”, aldus Bourgeois. Wel is het zo dat er wat “verduidelijkingen” komen, maar volgens Bourgeois gaat het daarbij om dingen die al in het verdrag stonden. Tegelijk is er de vraag om het veelbesproken gerechtsorgaan in het verdrag snel van start te laten gaan.

En dan staat er dit: “Ook in Villa Politica herhaalde Bourgeois dat het verdrag niet heronderhandeld wordt” — hoera, framing! — maar wie het bewuste fragment van Villa Politica bekijkt, ziet Linda De Win een hoop vragen stellen waar Bourgeois maar zeer moeilijk om heen kan fietsen, zoals pakweg “Als er niets veranderd wordt aan het verdrag, wat is dit dan? Alleen politiek theater?” of “Als er niets veranderd en het zijn alleen maar triviale verduidelijkingen, waarom moeten de 27 landen er zich ook nog eens over buigen?” (Uiteindelijk geeft hij toe dat hij geen wijzigingen ziet, maar dat er wel wijzigingen zouden kunnen zijn.)

Of de vraag of hij hij het ongenoegen begrijpt? Ja, er is heel wat te zeggen over Europa. (Let op de verschuiving: het is nooit onze eigen schuld, want wat we zelf doen, doen we beter — het is de schuld van Europa.)

Of deze, die ik bijzonder tenenkrullend vond:

(Linda De Win vraagt waarom het Vlaams Parlement nooit betrokken is geweest.)

Bourgeois: “Dit is een zaak van het parlement. De eerste keer is er getekend [door de Vlaamse Regering] in 2009. De tweede keer in 2011.”

De Win: “Sindsdien is het toch verschillende keren aangepast?”

Bourgeois: (haalt schouders op) “Het staat het Parlement… neen… na tweeduizend… inderdaad, tot 2014 is er onderhandeld, maar het is de zaak van het Parlement om daarover te ondervragen… het Parlement zal mogen ratificeren… ratificeren ja of neen, da’s ook een debat dat in Wallonië zal gevoerd worden, dus de parlementen worden niet buiten spel gezet. Op het moment dat het verdrag  moet[nadruk Bourgeois] geratificeerd worden, zal dat binnen België niet alleen de Kamer zijn, maar ook alle deelstaatparlementen, daar sta ik op. [niet dat hij veel keuze heeft, de grondwet in acht genomen]

Nu ja, het is niet zo schaamlijk als De Gucht die onlangs mini-viraal ging op het internet met een TTIP-interview van vorig jaar: