Mensen met een betoog waar ge het niet mee eens zijt, en daarmee discussiëren: meestal een steriele bedoening.

Maar blijven gelijk geven, en dan vragen “ja, takkoord met de diagnose, maar hoe stelt ge voor het op te lossen?”, dat werkt wel.

Het antwoord was dan “ja, als ik zeg wat er moet gebeuren, dan noemen ze mij een racist”, maar volhouden van “neenee, geen probleem, zég maar wat de mogelijke oplossing is”, en dan op rare dingen stoten.

Zoals “alle bruine buiten”. “Ook derde en vierde generatie?” “Jawel!” “Okay, maar waar moeten we die dan naartoe sturen?” “Ja dat weet ik ook niet.”

Aaargh.