‘t Ging niet meer

Wegens vrienden op bezoek bij onze oudste, konden we daar niet meer op het gelijkvloers slapen, en dus hebben we vannacht in de living geslapen.

Op de allerbeste dag ben ik niet zo’n held als het op stof aankomt, en slapen in het bouwstof, dat was dus geen goed idee. Mijn uurwerk verzekert mij dat ik vannacht in totaal twee uur en zeventien minuten in bed geleden heb. Ik schat dat ik daar misschien een kwartier of drie van geslapen heb, en de rest van de nacht druk bezig was te vergaan van de jeuk.

Ik ben zeker Het was zo erg dat ik uiteindelijk rond een uur of halfvijf uit armoe pijnstillers genomen heb.

Om zes uur ging de wekker af, heb ik kleren bij elkaar gezocht en ben ik op de velo naar het station gereden, om op 100 meter van het station gewaar te worden dat ik mijn computer en alles thuis had laten staan. Terug naar huis, terug naar het station, trein van vijfentwintig minuten later gepakt, waardoor ik de bus van 7u50 in plaats van die van 7u30 had in Brussel Centraal, waardoor ik om 8u20 in plaats van om 8u07 op het werk was.

‘t Was gene goeien.

Er moest nog vanalles aangepast worden aan een ontwerp, en het was zeer zeer moeilijk om er met mijn hoofd rond te geraken. Uiteindelijk is het wel gelukt, maar na het middageten was het helemaal om zeep.

In plaats van nog een paar uur op een monitor te zitten kijken, ben ik kort na de middag naar huis getrokken. Vanavond eens serieus vroeg in mijn nest kruipen.