Mijn collega Pieter vroeg me of ik Shadow and Bone op de Netflixen had gezien. Neen dus, want ik had me dit jaar voorgenomen om niet meer aan honderd per uur series te bekijken.

Maar! De premisse leek me wel leutig — dixit Pieter: saaifaai, stiempunk, kozakkenpakken, cyrillisch gedoe — en dus heb ik een oplossing gevonden. De boeken lezen, natuuurlijk.

Het gaat om een trilogie:

…maar uitgebreid met een aantal losse hoofdstukken en kleine boekjes ziet het er zo uit:

Ik had net gedaan met een boek, en dus kijk zie, ik weet weer wat gedaan vanavond. 🙂