Het hád een reeks kunnen zijn van een boek of vijf of zefs tien, maar het is een reeks van twee geworden.

Verfrissend.

In boek één was er allerlei aan de hand tussen een ruimtestation dat zijn onafhankelijkheid wou bewaren van het machtige Teixcalaan-rijk enerzijds, en allerlei machtsstrubbelingen binnen voornoemd machtig Teixcalaan-rijk.

Oh en ah ja, ergens subtiel op de achtergrond waren er aliens. Even vermeld in het begin, en dan weer op het einde.

Tsjechov’s Aliens!!

Het einde van het eerste boek zou gespoiled worden als ik de beginsituatie van het tweede boek zou omschrijven, maar het heeft dus met die aliens te maken.

Het boek heeft een andere vibe dan het eerste boek: waar het eerste min of meer een huis clos was met een kleine groep personages die om en rond elkaar draaiden, speelt dit zich af op twee volledig verschillende plaatsen, die niet in voortdurend contact met elkaar staan, en dus in een soort fog of war-situatie moeten werken.

Zoals de auteur het verwoordt:

The book (…) is about incomprehensibility and impossible wars. A lot of it happens on a Teixcalaanli battleship. There’s interstellar mail fraud. And a kitten. (Technically, several kittens). Also a maybe-genocide, some extremely unwise kissing, and the usual dose of political machination.

Andermaal: uitstekend boek. Zeer hard aangeraden.