Donderdag dacht ik — of beter, de hele week dacht ik — “ik ga naar één vergadering en daarmee doef”.

Maar dan was er wat voorbereiding, en dan was er de vergadering die iets langer duurde dan gedacht, en dan wist ik wat ik moest doen maar most dat zéker maandag 15u klaar zijn, en dacht ik “ik ga het gewoon nu doen in plaats van na het weekend, dan moet ik mij maandag niet haasten” en voor ge het wist, was het toch bijna drie uur betalend werk voor de klant en dan nog twee uur iets infrastructureels in orde krijgen, en dan nog een paar uur zoeken en doen op datzelfde infrastructurele ding op mijn leerbudget, en hopla eigenlijk een werkdag.

Zo gaat dat niet vooruit, overuren recupereren, natuurlijk.