De volledige titel is veel langer (zie voorblad) en typisch zeventiende-eeuws, maar dat is wellicht omdat het een boek uit de zeventiende eeuw is.

Ik was van plan één dezer Batavia’s Graveyard te lezen, en in voorbereiding daarvan dacht ik dat het geen slecht idee was om eens te zoeken naar bronmateriaal over de meest moorddadige muiterij ooit. En jazeker, het boek staat integraal en proper leesbaar op archive.org — what a time to be alive!

Hele stukken zijn min of meer letterlijk dag na dag “geen nieuws, we zijn nog altijd aan het varen”:

…maar het is ook een verhaal van muiterij, moordpartijen, seksslavernij en alles!

En het einde wordt de slechterik gestraft:

Hiëronymus Corneliszoon is op 1 oktober 1639 naar Robbeneiland gebracht, eerst zijn handen afgehakt en dan opgehangen. Gerechtigheid is geschied!

Want het was echt wel een slechte mens: persoonlijk heeft hij niemand doodgedaan, maar er zijn onder zijn schrikbewind wel meer dan 120 mensen vermoord geraakt.

Dat “niet persoonlijk zelf” trok hij trouwens ook helemaal door tot en met verkrachting: hij had Lucretia Jans als seksslavin ingelijfd, maar dat verliep niet volgens plan. Zegt Cornelisz over de zonden waar hij haar tegen haar wil to gedwongen heeft: “Het is waar, gij hebt er geen schuld toe, want ge hebt wel twaalf dagen bij mij in de geweest voor ik mijn goesting van u kon krijgen.” En dat hij ten einde raad tegen zijn handlanger David van Zeevanck klaagde dat hij zijn voornemen (verkrachting dus) goedschiks noch kwaadschiks kon uitvoeren. Waarop Zeevanck haar heeft moeten bedreigen met de dood.

• Zeevanck: Ik hoor klachten over u!
• Lucretia: Waarom?
• Zeevanck: Omdat gij niet vrijwillige doet wat de Commandeur wil dat ge doet, maar ge moet nu kiezen of delen. Ofwel de weg van Wybrecht Claes te gaan [dood, dus] ofwel doen waarvoor wij de wijven in leven hebben gehouden.

Ik blijf erbij: wat fantastisch dat we dat allemaal kunnen lezen.