Er zijn van die dagen die niet lijken te eindigen. Er zijn ook van die dagen die op een ik en een gij voorbij zijn. Vandaag was er zo een, en dat is dan meestal een teken dat het leutig was.

Het was leutig vandaag. Allemaal vergaderingen. Niet véél vergaderingen, in vergelijking met veel andere dagen, maar wel allemaal fijne vergaderingen:

• Vergadering 1: de tweede iteratie van een ontwerp voorstellen. Dingen volmondig goedgekeurd, andere dingen moeten verdedigen, nog andere dingen bijkomende wensen verzameld, genoeg om meteen een aanpassing te doen. En perspectief op een veel groter project dan waar we nu mee bezig zijn.
• Vergadering 2: een kwartiertje in een langere vergadering gezeten. Zien dat een ontwerp bijzonder goed uitgewerkt is — serieus, ontroerend goed. Ik ben onredelijk fier op de ontwikkelaars. Verder doorgevraagd bij de PO over de relatieve prioriteit van twee stukken inhoud. Genoeg info gekregen om meteen aanpassingen te doen.
• Vergadering 3: wekelijkse vergadering van meestal een uur of drie. Een aantal dingen grondig in detail bespreken. Brainstormen over nog een aantal andere dingen. Afspreken om twee grote nieuwe projecten voor de volgende pakweg 18 maand in gang te steken — één waar we een manier moeten vinden om allerlei vierdimensionele topologieën begrijpbaar op twee dimensies te projecteren, een ander waar ik nu al een beetje kwijl van zoeken naar een betere datavisualisatie dan er nu is.

En dan nog een briefing van die vergaderingen doen aan mijn naaste collega die een andere vergadering moest bijwonen. En dan nog wat tekenen aan het ding van vergadering 1 en 2, en voorbereiden voor een briefing over één van de twee projecten van vergadering drie voor een startmeeting morgen.

En morgen is het verdomme alweer vrijdag en is de week alweer gedaan. Bijna niet te bevatten hoe rap het allemaal weer voorbij vloog.