Twee afleveringen bekeken, en kijk, ik ga niet lastig doen. Ik vond het niet slecht. Het stoort mij niet mateloos dat er Elven Van Kleur tussen zitten, en dat bloody Lenny Henry plots een Hobbit (sorry, Harefoot) blijkt te zijn, en dat de dwergen nu niet alleen een pijnlijke karikatuur van Der Ewige Jude zijn maar dat er ook hier en daar Dwergen Van Kleur meedoen.

Het is wél een beetje raar dat in de continuïteit van het verhaal we die alleen in de prequel te zien krijgen en dat alle personages (buiten de Schlechteriken natuurlijk) melkwit van vel zijn in Lord of the Rings in plaats van toch minstens een beetje mokka, maar bon, passons, passons.

Het was niet enorm geloofwaardig, die eerste twee afleveringen. Het was gelijk ook wisselend van acteerprestaties en schijven en alles. Het zag er wel degelijk uit, behalve soms als het er knullig en niet zo goed uitzag.

Ik houd mijn hart een beetje vast, want ‘t is niet alsof er enorm veel afleveringen zijn om het allemaal recht te trekken.

Maar bon. Ik ben nog mild, een mens weet nooit.