Drie soorten smeerlappen.

Om te beginnen, standaard wegens haja, ze zitten overal en altijd: muggen. Ze zijn er dit jaar redelijk laat aan begonnen, en tijdens de periode dat het zo warm en droog was, waren er bijna geen. Maar tegenwoordig is het weer van dat. Deze zat vol met mijn bloed tegen de muur te suffen. Ik heb er een foto van getrokken en dan heb ik hem doodgeslegen.

Twee. Nog veel vervelender, en praktisch onmogelijk om ervan af te geraken: meelmotten. Hier en daar plakken er in ons huis dooie tegen de muur, like so (bewonder het gat in de kop):

Helaas blijven er ook levende opduiken. Die beesten zijn hier denk ik binnengekomen met een pak noten of zo van bij de biowinkel, en sindsdien zijn ze niet meer weg te krijgen. Het is veel veel minder dan het ooit is geweest — al ons eten zit in afgesloten glazen of harde plastieken dozen — maar aangezien ze niet alleen meel maar gewoon alles vreten en zonder enig probleem in papier of stof of wat dan ook kunnen zitten, ben ik band dat we er nooit meer van af gaan geraken. Kijk, deze zat daarjuist tegen de muur aan de trap te chillen:

Smerige beesten. Bah. Feromoonvallen vangen de mannetjes, maar de vrouwtjes blijven verdomme hun smerige eieren leggen, en om de paar weken of maanden doe ik iets open en zitten er maden in, of zit het vol met spinsel waar maden in gezeten hebben. Bleh.

En zelfs van dicht worden ze er niet beter op:

De derde soort smeerlappen heb ik — hout vasthouden — recent niet meer gezien, maar het was wel erg, juist voor de zomer: kleermotten. Er was een periode dat er gegarandeerd in elke handdoek in de badkamer zaten, ongeacht hoe lang of hoe kort die er hing. Bah degoutant.

Eén beest waarvan ik in alle geval zeer content zal zijn als ik er nooit nog een foto van kan trekken.