Na een jaar of zeven ga ik weer mijn uurwerk aan mijn linkerhand kunnen dragen. Dat zal weer gewoon worden zijn, want het doet daar nog altijd wat pijn, en mijn armband zal dus wat aangepast moeten worden. Maar ik kijk er echt naar uit: ik heb mijn uurwerk cadeau gekregen van Sandra lang lang geleden gekregen en altijd graag gedragen, en toen had ik een operatie aan mijn linkerarm en kon ik het niet meer dragen en nu dus weer.
Het heeft al die tijd achter mij in de vitrinekast gelegen. Maandag ga ik er mee naar de uurwerkwinkel, vraag ik om een nazicht, een nieuwe batterij en een aanpassing aan de armband indien mogelijk.
Ik mis dat echt, naar mijn uurwerk kunnen kijken om te weten hoe laat het is.