Het was feest op het werk, met een paar duizend collega’s het gras achter mijn werkplek vertrappelen, muziek en drank en eten en alles.
Ik ben niet meer dan een paar uur gebleven — Eurosong, meneer! — maar het viel mij wel enorm op: wat een oude, oude mens ben ik geworden. En hoeveel jonge mensen lopen er rond op het werk. En hoe divers. En hoeveel hadden hun kinderen mee.
Ge moogt er alles van zeggen dat ge wilt, en ge zult wellicht ook nog gelijk hebben ook, maar: de Universiteit Gent is een fijne plaats om te werken. Ondanks alles.