Vakantie! Ik heb ADHD-gewijs dagen en dagen en dagen aan een stuk genealogie gedaan in een paar hoekjes van mijn stamboom.
En dan dacht ik: ik ga eindelijk eens luisteren naar Gramps en naar Geneanet die mij zeggen dat er inconsistenties in mijn data zitten. Natuurlijk dat ik weet dat er inconsistenties in die gegevens zitten, ’t zou al erg moeten zijn als dat niet het geval zou zijn, na bijna veertig jaar gegevens verzamelen eerst op papier in een ringmap en dan in een opeenvolging van verschillende genealogieprogramma’s (een minuut respectvolle stilte voor Family Tree, Brother’s Keeper, TMG voor DOS en dan voor Windows, en uiteindelijk nog het meest voor Genbox) (een minuut dankbare stilte voor Gramps).
Eerst heb ik dingen opgeschreven die ik hoorde van mijn grootouders, en dan ben ik met mijn vader naar Ieper gaan zoeken in het archief daar, en dan heb ik verre familie brieven geschreven, en dan ben ik naar Beveren gaan zoeken, en in de loop van de jaren meer en meer op het internet — maar ondertussen bijvoorbeeld eens stápels afstammelingen- en voorouders-Sierens gewoon overgetypt van een lang document dat ik per post kreeg van Etienne Sierens misschien een jaar of 25 geleden.
Dus zeker veel fouten. Die ik al jaren gewoon had laten liggen wegens toch wel heel verre familie.
En soms meer recente dingen, maar gewoon stomme typo’s — ergens 1812 zetten in plaats van 1712, of zoals hier, een geboorte-event in plaats van een overlijden-event:
…maar dan begin ik daaraan, en om de pakweg twee personen waar ik iets aan verbeter, zie ik meteen ook mogelijkheden om echt data toe te voegen.
Eindeloos. Uitzichtloos, zelfs. Zoals dit, dat ik staan had:
Als ik weet dat iemand rond 1727 geboren is in Machelen, en dat die getrouwd is met iemand die in Adegem is geboren, en dat die een kind hebben dat ook in Adegem geboren is, dan zou het al zeer hard moeten tegenzitten om haar doop (in Machelen) en haar huwelijk (wellicht in Machelen of Adegem) niét te vinden.
Eerst dubbelgecheckt waar ik die 1727 vandaan haalde, blijkt deze doop te zijn:
Redelijk zeker dus (en wat een prachtig handschrift ook). Ik met veel optimisme naar Machelen (in Zulte, niet in Brabant), maar helaas: geen Isabelle De Meele in de index te vinden. Grr. Dan maar 1727 doorbladeren: geen Isabelle De Meele. Terug naar die doopakte van hierboven: blijkt in januari te zijn, dus misschien was het wel 1726 — omgekeerd vanachter beginnen in 1726 en hoezee!
Niet De Meele, wel D’Humeele. Hrm. Maar kijk, twee ouders bij en een generatie verder: Egidius D’Humeele en Judoca Herremans.
En jazeker, in de index van dopen van Machelen staat een roedel mensen met de achternaam D’Humeel(e), waaronder een Egide, zoon van Antoine D’Humeel en Adrienne Rogghe (nog een generatie hoger), die zeker een stuk of vijf kinderen hebben:
En hop Egidius:
Eindeloos, eindeloos.