Ik heb een oude laptop thuis, die ik eigenlijk nooit echt gebruik. Heel soms eens om een film op de tv af te spelen, maar sinds chromecast en dat ik nu een laptop van het werk heb met een hdmi-uitgang en sinds we een televisie hebben die vanzelf op zo ongeveer alle streamingdingen geraakt, gebeurt zelfs dat praktisch nooit meer.

Een tijd geleden was er in huis een kortsluiting — de croquemonsieurmaker was ontploft — en enige weken later bleek dat de laptop in kwestie niet meer opstartte. De reden was niet ver te zoeken: het einde van de kabel van de voeding en het gat waar dat einde in moest, waren alletwee bruingeblakerd.

Nog een tijd later, met die laptop die mij heel de tijd op mijn bureau lag uit te dagen, ben ik er naar een reparatiewinkel mee geweest. Om te vragen of het nog de moeite waard was.

Ze gingen het mij de dag erna laten weten.

De dag erna niets gehoord, de week erna ook niet, en de week daarna ook niet. Ik ben uiteindelijk vandaag, drie weken later, langsgeweest. De mens in de winkel wist eerst niet wie ik was of welke computer het was want zijn systemen gaan maar twee weken terug, maar als ik mijn reservatiemail bovenhaalde wist hij het weer.

De computer was inderdaad kapot, en de voeding ook, maar het was niet het moederbord en dus was het goedkoop te repareren: 290 euro, en het was al gerepareerd, meer nog, hij stond op dat eigenste moment te testdraaien en als hij het 24 uur volhield was hij gerepareerd en mocht ik er dus morgen om komen.

Pfja. Ik weet niet of ik er eigenlijk zoveel geld aan wou geven.

Maar bon.