• Mijn Restaurant

    In uitgesteld relais naar de eerste aflevering aan het kijken, en voor zover ik het zo zie na nog geen halve aflevering: oef!

    Wat een verademing, eens een groep van gelijk allemaal sympathieke mensen, die gelijk geen van allemaal caractériels zijn, maar mensen met precies drive en ambitie en realiteitszin en zo. Die precies gekozen zijn om het echt te doen lukken, en niet om conflicten te genereren en kijkcijfers.

    En een jury die gelijk ook redelijke mensen zijn, die het gelijk niet verkeerd voorhebben met de deelnemers.

    Ik ben een contente mens.

  • The Matrix

    Ik voel mij altijd zo’n beetje Carrie-Anne Moss, als ik naar logfiles van een webserver aan het kijken ben.

    the-matrix-reloaded-original

    Dan floepen er allerlei regels voorbij, en als het een niet al te druk bezochte website is – eentje die, pakweg, net online gezet is – dan herkent men er de individuele bezoekers in.

    Zo van: oh kijk, die is via die site hier terechtgekomen, en nu gaat die naar de kalender kijken… en nu klikt hij door naar dié pagina, en leest hij verder naar dié pagina, en nu is hij weer in de kalender… en nu zal hij weg zijn.

    Ik heb vanmorgen een nieuwe website online gepleurd, en dan zet ik een groot terminalvenster open met een tail –f op het log.

    tail –f wwwlog | grep -vE '(sites|files|misc)'

    en draait dat de hele tijd in de achtergrond, en wacht ik tot de mensen binnenkomen.

    log

    Ik had één link geplaatst, op Librarything, om vier uur vannacht of zo. Om 5u01 kwam GoogleBot al langs

    google1

    …en om 6u01 was Yahoo!’s slurp er:

    slurp

    (Oh ja, ik weet: stom, screenshots van een tekstfile. Maar ‘t is nostalgie, ik heb van tien jaar geleden nog allemaal van die screenshots staan.)

    Eens het allemaal online staat en er komt meer dan een paar bezoekers, zet ik mijn terminal op

    tail –f wwwlog | grep -vE '(sites|files|misc)'

    …dat ik zo ongeveer alleen nog de pagina’s zie, niet meer de css en de javascript en de beelden.

    Ik zou dat eigenlijk hele dagen kunnen laten op staan. Op zo’n enorme muur, met veertig grote monitors, en allemaal logfiles en garfieken en dingen.

    Mmmm.

  • Het nieuws, met VT4

    Hoofdpunt: wel een kwartier over de slachter van Geel, of de schrik van Dessel, of ik weet niet wie van ik weet niet waar, de zou eventueel vroeger vrij kunnen komen omdat “de wetgever een flater heeft geslagen”. Snel, wat zou de gewone mens daarvan denken? Cue wel twaalf gewone mensen, die zonder enige kennis van strafzaken een opinie spuien.

    Touring Wegenhulp stelt voor om geaccidenteerde voertuigen met lichtgewonde en al overleden slachtoffers meteen te slepen. Wat zou de mens in de straat ervan denken? Cue naar de brandweerman van Vilvoorde. En dan naar iemand in een auto. En nog iemand. En nog iemand. En nog iemand. En naar een Facebooktekst van Béate Vervaecke. Een forumboodschap van Angie Vijlders. En Youssef Kobo op de Twitters heeft ook een opinie.

    Sven Gatz neemt ontslag en krijgt toch een grote ontslagvergoeding. Wat zouden vijftig mensen in de buurt van het Vlaams Parlement daarvan denken? En Agnes Degroot, op het internet? En Ferry Cornelis zegt “een volk heeft de leiders die het verdient”. En kijk: Dirk Tieleman mag een editoriaal commentaar geven, ze hebben hem de Zeur Van De Dag-rol gegeven, blijkbaar.

    Onrust over een vermist vijftienjarig meisje. De moeder van Lana dénkt dat ze deze keer niet weggelopen is, omdat ze tegenwoordig toch weer gelukkig zou zijn. Ze had ook nog op Facebook zitten chatten, en da’s toch niet iets dat men doet als men van plan is te gaan lopen.

    De vastgoedprijzen zijn hoger dan vorig jaar. Daardoor kunnen veel jonge mensen geen huizen meer kopen.

    En de volgende buitenlandpunten zijn samengevat. Zelfmoordaanslag in Tsjetsjenië, 30 seconden. Betoging hardhandig neergeslagen in Syrië, twintig seconden.

    Zo, de minuut onbelangrijk “nieuws” hebben we gehad. Terug naar wat de mensen écht wakker houdt.

    D Rode Duivels zijn vertrokken naar het buitenland voor een match. Wat zou Georges Leekens daarvan denken? Zelfs in het verre Azerbaidzjan zullen ze kunnen rekenen op trouwe fans, die meereizen, weet Cara van VT4. Wat zouden die fans te zeggen hebben? Even vragen aan een fan. Fan één, fan twee. Fan drie, die bevestigt dat indien het mogelijk zou zijn, hij inderdaad op tafel zou dansen samen met de spelers. Maar dat hij al tevreden zou zijn met een schone souvenir uit Azerginderachtistan.

    En dat was Vlaanderen Vandaag: laat ons weten wat u vindt van het nieuws en de actualiteit, want we vinden uw mening belangrijk.

    En dan een weerman met een grafiek over de temperaturen, maar hij staat helaas vóór de temperatuursas, dus ’t zijn niet meer dan drie gekleurde lijnen waar we niets mee aan kunnen. En beste kijker: als u foto’s heeft van het weer, kan u die opsturen naar Vlaanderenvandaag punt BE!

    Wat ik ervan vond? Ik vond het een slecht nieuws, beste VT4. Een goed nieuws, dat laat geen onbenullen aan het woord: als ik wil weten wat de man in de straat denkt over een eventuele vervroegde invrijheidstelling, dan kan ik zelf zó tien stereotiepe reacties geven.

    Opinie is geen probleem, en verdorie graag zelfs, maar laat ze dan gegeven worden door mensen met kennis van zaken. Als ik Dirk Tieleman een mening hoor poneren, dan liever over de gebeurtenissen in het Midden-Oosten, of gedorie zelfs over de situatie in het Azerbaidzjan waar de Rode Duivels naartoe gaan, dan zwak geneut over “de politiekers verdienen teveel”.

    Nee: twintig minuten vox pop is geen vervanging voor één heldere analyse. Gemakkelijker te maken, dat wel. En goedkoper, uiteraard. En ongetwijfeld gemakkelijker te verteren voor de kijker — de herkenbaarheid, weetuwel.

  • Van gold plating

    Prioriteiten stellen! Als het af moet geraken, is het niet het moment om mieren te neuken!

    ‘t Zal altijd wel een werkpuntje (urh, dat woord) blijven, vrees ik: ik zo kan zó enorm lastig lopen van de petieterige details waar geen één mens op honderd over valt. En dan dreig ik mij uren bezig te houden met het zoeken naar oplossingen voor die kleine dingen, terwijl ik eigenlijk nog grotere vissen te braden heb.

    Voorbeeld?

    Ik krijg uitslag als ik ergens iets zie staan als

    15 item(s) gevonden

    Aaargh! Alleen al het typen, geeft me rillingen! Hoe bloederig moeilijk is het om te zeggen “item” als er één resultaat is, en “’items” in alle andere gevallen? In plaats van de mensen 99,9% van de tijd met die nutteloze haakjes op te schepen?

    Nu, dat is meestal gemakkelijk op te lossen, zo’n abominatie. Een variante op

    x==1?[item]:[items]

    ergens in pleuren, en het is in orde.

    Een andere, die meestal iets lastiger we te smurfen is, is deze:

    Gebeurtenis
    2 september 2011 – 9 september 2011

    Gnnn! al die overbodige en informatie! Als het in een tabel staat met een “van”- en een “tot”-kolom, is iets als hierboven in orde voor mij, maar in het gewone gebruik? Dan wil ik mordicus mijn date ranges op deze manier geformatteerd zien:

    2 – 9 september 2011
    20 september – 5 oktober 2011
    30 december 2011 – 3 januari 2012

    Oh, ge moest eens weten hoe hard het nijpt om de defaultmanier waarop Drupal het doet aan te passen naar mijn goesting. Hier is de boosdoener:

    // Different days, display both in their entirety.
    else {
       $output .= theme('date_display_range', 
          array('date1' => $date1, 'date2' => $date2,
          'timezone' => $timezone)); }

    En nee, ‘t is niet proper op te lossen op een twee drie. Want met een naieve

    jaren verschillend?
         ja: toon dmy –dmy
         nee: maanden verschillend?
             ja: toon dm – dmy
             nee: toon d – dmy

    is de kous natuurlijk lang niet af: er kunnen een ton verschillende datumformaten bedacht worden in Drupal namelijk, en ik zie niet meteen hoe ik in één moeite allerlei gevallen tegelijk kan behandelen:

    2 – 9 september 2011
    2011 (2 – 9/9)
    September 2nd – 9th, 2011

    …en dus wordt het ergens iets op theme-niveau, voor dat ene veld in die paar content types.

    Maar daar heb ik nu geen tijd voor, wegens dat ik nog een bidet vol andere katten af te ranselen heb.

  • De wiebelende hoop protoplasma op de canapé maakt het helemaal af, vind ik persoonlijk.

  • Renaissanceinternetmens

    Daarnet zat ik met een probleem: een context aangemaakt in de Context-module (één van die fijne modules die in theorie fantastisch zijn maar in de praktijk op, euh, onverwachte momenten niet doen wat ze moeten doen), en in soep.

    Context verwacht een machine name voor zijn items, fair enough (al zou ik een echte naam gemakkelijker vinden, dat die nog gewijzigd kan worden). Ik had een context aangemaakt met de fijne naam “Kalender/nieuws ABC”, en dat werkte van de eerste keer perfect hoe ik het wou: als ik op pagina ABC sta, toon dan de blokken “laatste nieuws ABC” en “binnenkort ABC” in twee kolommen naast mekaar onderaan de pagina.

    Maar! Dan wou ik een “Kalender/nieuws DEF” maken, en die eerste clonen lukte niet. Die eerste wijzigen, lukte ook niet. Die eerste verwijderen, lukte ook niet. Ahem. Ah ja, die slash werd geïnterpreteerd als een parameterscheidend ding, verdomme. De mannen van Context hadden geen validering voorzien, en ik was niet de enige die er last mee had.

    Okay, bon, geen probleem. Naar de server getoogd, mysql in gang gesleurd, show tables om te kijken of er ergens iets context-achtig in staat, hey kijk: een tabel dpl_context! Describe dpl_context toont dat er een name-veld in zit als primary key, select name from dpl_context geeft mij effectief alle namen, update dpl_context set name=’ABC home’ where name like ‘Kalender/nieuws ABC’ doet wat het moet doen, een refresh in Drupal later: hopla, probleem opgelost!

    Dat moet, denk ik, zo ongeveer de twintigste keer zijn, de laatste paar dagen, dat ik op mijn twee knieën content ben dat ik de laatste twintig jaar gedaan heb wat ik gedaan heb, en dat ik misschien nergens een echte expert in ben, maar toch bij redelijk wat dingen mee kan spreken.

    En dat ik van niet al te veel andere mensen moet afhangen als ik iets wil maken.

    Dat zijn de mooiste momenten, in hobby of in werk: als ge het gevoel krijgt dat de afgelopen pakweg twintig jaar effectief ergens voor gediend hebben. 🙂

  • Van oppassing

    Om het einde van de vakantie te vieren ben ik van oppassing op de kinderen, ha, en ‘t is al helemaal in het honderd gelopen!

    Ik was bezig aan een website, gisteren, en het is wegens allerlei prutserijen redelijk laat geworden. En dus ben ik vanmorgen maar wat in mijn bed gaan liggen, kwestie van toch een beetje te rusten.

    En was het elf uur eer ik wakker was, en zaten de kinderen verspreid over het huis, te wachten tot ze naar Rio mochten kijken op televisie. Of nee, eerste naar Step Up 3D.

    ‘t Is dus eerst dansfilm geworden, dan middageten, en dan Rio, en voor ge ‘t weet, met onderbrekingen en alles, is het halfdrie en is het de eerste keer dat ze buiten gaan spelen.

    Maar wél met allerlei inspiratie natuurlijk: Louis en Anna waren dansmoves aan het doen, en Jan was al helemaal de papegaai uit Rio.

    En dan zijn ze nu op straat aan het badmintonnen. Kan ik nog wat duwen aan Drupal.

  • Hoepels

    ‘t Is toch wel wat: dan zit ik een website te maken met Drupal en lukt alles zo ongeveer zoals het zou moeten lukken. Hoera, leve vanalles, ‘t is een groot gemak, iedereen is content, en ik heb de indruk dat het mensen zijn die op dezelfde manier denken als ik die al die dingen gemaakt hebben.

    En dan kom ik op een ding terecht waaruit (misschien) blijkt dat ik er, ahem, eigenlijk niets van snap.

    Gegeven een organisatie die in allerlei geledingen nieuws en kalenderinfo en verslagen produceert, wil ik ergens een plaats waar alle kalenderinfo bij elkaar te vinden is. En dan bij de verschillende geledingen van die organisatie telkens menu-itempjes nieuws, kalender, verslagen, en daarin alleen wat van die ene geleding is.

    Simpel, dacht ik zo.

    1. Ik maak een content type kalenderinfo aan, en een content type artikel (verslagen hebbben dezelfde velden als nieuws, ze komen gewoon ergens anders te staan).
    2. Ik maak mijn informatie over de organisatie aan in gewone basispagina’s, die ik in een structuur giet door ze een menu-entry te geven.
    3. Ik maak een kalenderview aan en zet dat ergens in het hoofdmenu bovenaan: dat geeft proper wat het moet doen

    Enfin, ja, ik zeg: dat doet proper wat het moet doen, maar er zat toch nog wat fiedelen met Menu Blocks en met een nieuw menu bij.

    Wegens dat een kalenderitem zelf geen menu-item heeft, en dat het dus wat zooien was om links toch iets degelijks te krijgen als ik een individueel kalenderitem aan het bekijken ben.

    Ah, maar wacht eens, dacht ik dan plots: er is toch zoiets als de Context-module? Daarmee kan ik gewoon zeggen “ALS nodetype = artikel en taxonomie = categorie:HR>verslagen DAN toon menublok hoofdmenu (levels 2+) in de eerste zijbalk en zet menu active class op home > HR > verslagen”. Juist? Juist?

    Ah ha ha. Niet juist, dus.

    Het ding weigert onder alle omstandigheden dat ene menublok te tonen (okay, toegegeven, het is een menu block en geen ingebouwd Drupal-menu, maar dat zou niet mogen uitmaken), én het ding weigert onder alle omstandigheden te beseffen dat hij op een pagina zit met een bepaalde taxonomieterm (toon blok X op alle artikelpagina’s, dat doet hij, maar toon het op alles met taxonomieterm Y, doet hij niet).

    En het ergste van de zaak? Zoals altijd, bij Drupal, is het mij compleet onduidelijk of ik ergens iets niet begrijp, dan wel of er ergens een bug in één van de modules zit die ik nodig heb.

    Al die modules bevinden zich in verschillende stadia van development / beta / release candidate, en ze hebben allemaal, van de eerste tot de laatste, één ding gemeen (naast de onvermijdelijke bugs): de documentatie trekt op geen ouwe slets.

    Als er al documentatie is, is het een amalgaam van documentatie voor verschillende versies door elkaar, met verschillende UI’s en functionaliteiten. En wordt er meer gesproken over “in vergelijking met versie 6.x-1.7.x-dev is er dit lichtjes anders” dan dat er concrete, reproduceerbare voorbeelden gegeven worden.

    Maar goed, het zou mij dus niet zou verbazen dat het mijn eigen schuld is en dat ik het niet snap. Ik ben geen specialist, ik kijk maar om het jaar of zo eens naar Drupal tot ik in een situatie als deze zit, met iets dat zou moeten werken maar het niet doet.

    En dan geef ik het meestal na lang prutsen en zoeken gedegouteerd op.

    (Maar deze keer dus niet, het moet gewoon werken.)

  • Where is Khaled?

    Verschrikkelijk vies, dit:

    Nog een geluk dat het de goeie zijn, die Saoedi’s. Niet gelijk al die andere, terroristische, woestijnnegers.

    (En het is wel geweten waar hij zit, trouwens. Maar dat maakt het er niet viezer op. [via]

  • Wikimedia Chapters, /popcorn

    Chapters, dat zijn de lokale Wikimedia/wikipedia-dinges in de verschillende landen over de hele wereld.

    Schrijft BirgitteSB op de Wikimedia Foundation (WMF) mailinglijst :

    I have realized that WMF seems to seriously misunderstand the role of chapters. I say this as someone who has always had a somewhat conservative view of chapters to begin with. But underneath the current rift is a serious disconnect between WMF professionals and how this whole program actually works. When I say “program”, I mean the actual program work of Wikimedia which is scrolling through hundreds of recent changes in more languages than I could pin on a map. My problem isn’t merely that *way* WMF professionals are approaching the Chapters is less than optimal. My problem right now is that reason they are approaching the chapters at all seems greatly lacking in clue.

    Okay, achtergrond: de wereld is groot, er wordt vanalles gedaan rond Wikipedia-dinges, en dat is allemaal redelijk decentraal, met uiteindelijk weinig controle van WMF op die verschillende chapters. BirgitteSB:

    Decentralization isn’t some random choice that somehow was attached to this movement; it is the only way the program functions at all. WMF professionals can’t begin to account for the program work being accomplished by the movement. Has there been a recent push to catalog local train stations on the Albanian Wikipedia or is the current trend of work translating articles from a larger Wikipedia? No one knows what is actually going on in all wikis.

    De discussie kadert helemaal in het streven van WMF om verder te professionaliseren (dat was heel héél hard nodig, en ze zijn al een eind op weg) en hoe die professionalisering van een centrale WMF omgaat / in conflict komt met de radicale decentraliteit van de chapters, om nog niet te sprekenv an de editors die achter de chapters zitten, en de verschillende Wikipedia’s in de verschillende talen, en alles, en alles.

    En niets is eenvoudig in de wereld, want er is bijvoorbeeld een Wikimedia Nederland-chapter, maar die is bijvoorbeeld niet de “baas” van nl.wikipedia.org. Net zoals het chapter-in-oprichting Wikimedia België niet de baas is (en dat de voertaal daar trouwens Engels zal zijn).

    Afijn. Als er geld in het spel is, zijn problemen nooit ver weg, en met chapters in verschillende stadia van professionalisering, in landen over de hele wereld, die ook nog eens verschillende, ahem, houdingen ten opzicht van pakweg corruptie en accountability en zo hebben…

    Ah, suffice it to say dat het niet evident is dat er miljoenen en miljoenen gedoneerd worden aan allerlei dingen die te maken hebben met Wikimedia, en dat er links en rechts misschien wat schimmige organisaties zijn, en dat het niet allemaal voor iedereen honderd procent duidelijk zou kunnen zijn waar welk geld naartoe gaat. En dat niet iedereen in elk land dezelfde strikte regels volgt, is… lastig voor sommige mogelijke sponsors. En zo heeft WMF recent besloten om het fundraisen toch meer centraal te gaan doen.

    En is er discussie. Overal een beetje, en ook op de Foundation-mailinglijst. Over en weer, over en weer. Ik lees dat graag, eigenlijk. Een mens leert bij, van mensen zo beleefd mogelijk ruzie te zien maken.

    En soms, heel soms, gebeurt er iets waarvoor ik deze bovenhaal:

    popcorn

    Want dan heeft iedereen in de discussie het over die neiging naar centralisatie van de chapters (al was van het delen van wat ze doen, zoals het fundraisen), en komt Florence Devouard op de proppen. Devouard, voor de duidelijkheid, was tussen 2006 en 2008 voorzitter van WMF, en zit nu op de raad van bestuur van Wikimedia France. Zij weet dus wel degelijk waar ze het over heeft.

    Iemand had geopperd dat die chapters helemaal niet zo nodig zijn, “de vrijwilligers” zouden het werk wel doen, zoals bijvoorbeeld de vertalingen van de reclamebanners die elk jaar een eeuwigheid aan een stuk om donaties vragen. Florence begs to differ. Iemand anders had gezegd dat die chapters eigenlijk gewoon maar geld krijgen van WMF, en dat al het zware werk door WMF wordt gedaan. Florence begs to nog eens differ, redelijk zwaar zelfs.

    …en dan slaat Jimbo Wales er zijn snater tussen. In mail na mail na mail houdt hij een vurig betoog dat iedereen het verkeerd begrepen heeft, en dat

    The key thing to understand here: there is no desire or agenda to take away power and autonomy from chapters. But there is a strong moral duty to note that financial controls, reporting requirements, transparency, and evaluation of effectiveness are always at the top of our agenda.

    Het blijft me verbazen, hoe die mens zó onduidelijk kan communiceren, zó weinig gevoel voor gevoeligheden kan hebben, zó als een olifant in een porseleinwinkel kan rondlopen.

    David Gerard is in dergelijke discussie altijd machtig onderhoudend:

    Gerard: Being on the board of a tiny nonprofit is a thankless and grinding task at the best of times. Finding people who both want to do the job and are any good at all is *not easy*. This is a potentially catastrophic failure of volunteer liaison. If the aim were to get rid of chapters altogether, this would have been an excellent method of achieving it. (I don’t think that is the intent – apparently WMF feels like it can mess people around and still get 100% from them. I do consider that the problems really haven’t been considered.)

    Wales: I don’t think the WMF thinks that they can “mess people around” at all, actually.

    Gerard: I think it’s accurate to say they completely failed to predict that people would feel messed around, with much justification being given by said people. Certainly I don’t think they actively intended to.

    Maar ’t is BirgitteSB die andermaal de nagel op de kop slaat:

    I don’t care what people spoke of, nor of what they desire, nor what their agenda is. I never supposed that people were conspiring to fail. I care what effect the actions people are proposing will result in. I am quite confident that the result of funding chapters though a WMF grant program pushes them towards being franchises. I might be wrong about this, as I said. But please share the underlying concepts that lead you to conclude that “these changes should have no impact on that at all”, so that I might be convinced as well. Your good intentions, which I did not question, are irrelevant.

    En ’t gaat nog wat over en weer, en dan komt het hier op neer:

    BirgitteSB: I don’t think chapters are being cut off I think they are being centralized. Centralization, not lack of funding, is what I believe will make chapters ineffective.

    Wales: Chapters are not being centralized. I don’t know how I can be more clear. The idea that the only thing that can make chapters really decentralized is the very narrow question of who actually processes the donation is mistaken.

    Dat was 11 op augustus (mijn italiek). Vandaag komt Florence Devouard terug in de discussie, met een rechtstreeks antwoord op dat laatste van Jimbo Wales:

    Decentralization would be possibly maintained if grants were unrestricted ones.

    But this is not what is being done. Grants are restricted.

    When chapters used to fundraise themselves, they had the power to decide their programs, as fit an organization that is independent.

    Chapters are losing that power. From the moment Wikimedia Foundation gives grants according to specific projects they approve or do not approve, they actually decide what the chapter does or does not.

    Chapters are being centralized. I don’t know how we can be more clear on that.

    Mijn italiek. Tijd voor deze:

    Voor wie wil meevolgen (ja, ik weet het, zo zullen er niet veel zijn :)): hier brandt de lamp.

  • Comics

    Vertel mij dan nog eens dat stripverhalen beter zijn als ze op papier geprint zijn, als ze toch meestal op de computer ingekleurd worden?

    Wijs om Moebius te zien tekenen. En, op zijn leeftijd, op zo’n Cintiq bezig te zien.

    [via]

  • Verbouwingen: het project

    Hoezee! We zijn er bijna uit met onze verbouwingen, wat we precies gaan doen waar.

    Er komt een nieuwe voordeur. De vensters in de voorgevel en de achtergevel krijgen dubbel glas.

    In de inkom komt er een schuine kast voor mantels en zo, met een radiator eraan waar we dan ook misschien nattige dingen aan kunnen hangen.

    In het bureau komt een opbergsysteem voor boekentassen en turn- en zwemzakken. Tegen de verste muur komt een hele wand met kasten, met onderaan in het midden een uitklapbaar bed. Tegen de venster komt een ding waarop er dingen kunnen staan, en het antieke stalen jaren 1950-bureau komt in het midden tegen de venster te staan.

    De buitenmuur van de keuken wordt afgebroken, en de keuken wordt een kleine drie meter langer (de breedte van de muur + 2,5 meter). Er komt een zware poutrel over de hele breedte, en dan een glazen constructie met op het einde een vouwwand. Die helemaal open kan. Waardoor we in de zomer gewoon helemaal buiten kunnen zitten, dus:

    Die dingen kunnen blijkbaar tegelijk elegant en geïsoleerd zijn, én helemaal onopvallen weggeschoven worden, hoera!

    sf25_gallery_04b.jpg

    sf25_gallery_06b.jpg

    Verder in de keuken nog twee leeszetels, en alle plaats van de wereld.

    In de living wordt de trap afgewerkt, komt er een bureautje tegen de trap om eventueel aan te werken, komt er een kast tegen de muur, bibliotheek rond de trap, een zitmogelijkheidsdingeskast waarin de televisie zal kunnen weggestoken worden,een zitmeubel in L-vorm, en in de haard iets dergelijks:

    Onder de trap naar boven komt een kast, op het einde van die ruimte naast de trap een schuifdeur, dan een ruimte met nog twee schuifdeuren, naar badkamer en slaapkamer.

    In de badkamer komt er een ligbad in een soort Marokkaansachtige alkoof met tegeltjes, een inloopdouche op het einde, en een lavabo in het begin.

    En in de slaapkamer komt een dressingachtig ding tegen de muur, en is er ruim plaats voor ons groot bed.

    De kinderkamers en het chauffagekot krijgen brandveilige deuren en nieuwe ramen en zo, en bergruimte en kasten.

    Op de overloop boven komt ook de douche eindelijk in orde.

    In het achterhuis op het gelijkvloers komt er minder bibliotheek dan voorzien, en wordt het meer een lees- en zitruimte.

    Op het eerste komt daar een boekenwand, en een douchedink naast de lavabo.

     

    En dan is ons huis klaar. Eindelijk. Na, gelijk, meer dan tien jaar.

  • Twee D

    Er moest naar een film gegaan worden, vanavond. Kapitein Amerika was het eerste dat ter sprake kwam, met de gedachte van ’t zal dan van verstand op nul en slaan en smijten zijn.

    Ik naar de website van de Decascoop. Wat graadt gij? Dat het een 3D-film was. En laat het toeval nu net dat ik geen goesting meer heb om 3D-films te zien zolang ik niet zelf kan kiezen waar het focusvlak zich bevindt. En zolang er vervelende brilletjes zijn waar er altijd reflectie van de lichten aan de nooduitgangen in zit.

    En zolang het beeld veel te donker is, zelfs al doen de mannen van de Decascoop hun best.

    Dus is het goede oude tweedimensionale film geworden. En hopen dat die mode ook deze keer voorbij gaat, zoals ze om de paar decennia de afgelopen honderd jaar al eens opgekomen en weer voorbij gegaan is.

  • Goed begonnen!

    Jan heeft vandaag zijn eerste voetbalmatch van het seizoen gespeeld, op verplaatsing bij Merelbeke.

    De uitslag viel nog redelijk mee: 0 – 25 voor KSC Excelsior Mariakerke. Daarmee hebben ze hun record van 21 doelpunten (tegen Vinderhoute) verbroken.

    Ha! En dubbel: ha!

  • Spannend! Ik heb een jaar of tien of zo geleden een website gemaakt, een tijdje (een paar maand, denk ik) mee helpen onderhouden, dan een paar jaar laten onderhouden door de mensen zelf, en toen had ik het plots druk met allerlei andere zaken (voornamelijk: part time blinde paniek, part time depressief naar het plafond liggen staren), en voor ik het wist was het pakweg 2004 en bleek die website plots lang niet meer zo goed te werken als hij eigenlijk nooit echt gewerkt had, en wou ik hem zeer graag gewoon opnieuw maken.

    Maar daar kwamen dan allerlei dingen tussen bij de mensen die de website gebruikten en onderhielden, en kwam het er niet van. Niet in 2004 niet in 2005, niet in 2006, niet in 2007. Het zag er even naar uit dat het er in 2008 van zou komen, en dan heb ik er ook een ernstige stamp in gegeven (zoals in: de hele site alvast gemaakt, betaald voor domeinnamen, abonnementen en serverruimte), maar het is er toch niet van gekomen. En ook niet in 2009 of 2010, maar! dus! wel! in! 2011!

    Tussen 2004 en 2011 is zo ongeveer alles wat CMS en websites is, compleet commoditized: dat wil zeggen dat ik op een week een website kan maken die zeven jaar geleden op geen zes maand zou kunnen gemaakt geworden geweest zijn.

    En dat er dus alle mogelijke tijd is om aan inhoud te werken.

    En dat het dus nu bijzonder spannend wordt, want er moet een redactie voor die website in elkaar gestoken worden. Die om de zoveel tijd samenkomt, en die allerlei dingen inplant, en schrijft, en tekent, en musiceert, en alles, en dingen.

    Brrr.