Het lijkt alsof we er al twintig jaar naartoe leven: Kerstavond bij ons thuis vieren.
Tot eigenlijk dit jaar was dat organisatorisch niet haalbaar: keuken te klein, en niet genoeg slaapplaatsen. Maar dit jaar is de keuken in orde, én hebben we, met wat schuiven, net genoeg slaapplaats voor iedereen.
“Iedereen”, dat is dus wij met acht, Sandra’s vader, haar zus en man en drie kinderen, en haar broer en vrouw en twee kinderen. Reken en tel: achttien man!
We moesten alleen nog het achterhuis opkuisen, ergens tussen vandaag en zaterdag. Ahem ja.
Vandaag mijn rug al kapotgesleurd aan een volledig auto vol kringloopwinkelgerief, de keuken volgestouwd met containerparkgerief, en het plankier volgezet met papierophaalgerief.
Morgenochtend verder. Met als streefdoel ergens tegen een uur of één, twee, klaar te zijn dat de kuisvrouw er een dweil kan slaan. En dan moeten we alleen nog een bed installeren en we kunnen er tegen.
Spannend!