Louis is gisterenavond opgenomen in het hospitaal. Hij heeft een longontsteking. Sandra zegt dat de dokter zegt dat ze er op tijd bij waren, maar het kan nog alle kanten uit. En ik ben er misselijk van dat hij daar nu alleen ligt met zijn arm op een plankje vastgebonden en aan een infuus, ik wil er zo snel mogelijk naartoe.

Nu is Sandra erbij en zitten Zelie en ik thuis, we gaan straks op bezoek.

We weten verder niet meer dan dat hij er blijft tot het weer beter gaat. Eurgh.

update: Louis heeft goed geslapen tot kwart voor acht, drie boterhammen gegeten vanmorgen (‘t was al geleden van vorige zondag dat hij eigenlijk nog deftig gegeten had), en nu is hij juist gewassen.

Vannamiddag gaan we er allemaal naartoe gaan, al is zijn kamertje naar ‘t schijnt minuskuul klein.



Reacties

5 reacties op “Hospitaal”

  1. Veel sterkte, en beterschap voor Louis.

  2. stil

    Daar [1] [2] kreeg ik het koud van. En helaas kan ik me inbeelden hoe dat voelt. (Allemaal) veel beterschap…

  3. […] Hij was 2 jaar en 8 maanden toen hij voor zijn eerste longontsteking naar het ziekenhuis moest. Nog steeds toonde hij geen tekenen om zindelijk te worden. Eens hij een beetje “beter” was (zijnde dat hij niet meer voor bijna dood in zijn bedje aan een baxter lag) wou hij uit zijn bed, maar hij mocht niet met die baxter. Zijn oplossing: zeggen dat hij op het potje wou. En ja hoor, tegen dat hij naar huis mocht was hij zindelijk. Er was voor hem dus een serieuse aanleiding nodig om die inspanning te leveren. […]

  4. […] Louis vijf jaar geleden opgenomen werd met een longontsteking was hij blijkbaar doodziek. Letterlijk dan. Maar dat zei de dokter die hem opnam ons toen niet. Hij […]