Ik ben muziek aan het samenrapen voor een feestje. Wanneer, geen idee. Hoe ik dat allemaal aan elkaar ga krijgen, geen idee. Maar toch.

Kon-Tiki. Niet de versie van The Shadows, als is die zeker ook uitstekend, maar die van The Tiki Tones, omdat daar naast uitstekende gitaren ook nog een Hammond-orgel bij zit. You can’t have too much Hammond Organ.

Music to Watch Space Girls By. Hetzelfde als de klassieker Music to Watch Girls By, maar dan wel in space. Van Leonard Nimoy, van op Mr. Spock’s Music From Outer Space.

Het muziekje van Battlestar Galactica. Omdat er niets zo goed is als die riffs op het hele orkest.

Het muziekje van Goldorak – qui est-il? d’où vient-il? formidable robot des temps nouveaux! c’est Goldorak le grand, le grand Goldorak (ah-ah-ah-aaaaah) — omdat er geen sentiment is gelijk jeugdsentiment.

Velcro Fly, van ZZ Top. In de hoop dat iemand anders The Dark Tower gelezen heeft. 🙂

Zita Swoon – My Bond With You And Your Planet—Disco! Omdat het gewoon een machtig nummer is.

The Lonely Shepherd. Zamfir to the rescue! Meneer De Maesschalck, alles is vergeven!

Seven Seconds, Youssou N’Dour & Neneh Cherry. I’m a sucker for Neneh Cherry, en ook voor Youssou N’Dour. Alletwee = de hemel.

Yma Sumac: Gopher Mambo. Achttien octaven stembereik, mambo, en dansbaar als de pest.

The Only Way is Up (Yazz & The Plastic Population). Euh, come on party people frow yer hands in de eir, zeker?

Highwayman, door The Highwaymen. Ik krijg er altijd tranen van in mijn ogen, en meer redenen dan dat zijn er niet nodig om een liedje te spelen.

Het kan niet zijn, door Will Tura. Als die mens een amerikaan was, hij was wereldberoemd. Er is geen gerechtigheid in de wereld.

White Zombie: Electric Head Pt. 2 (The Ecstasy). White Zombie heerst totaal. Haal boven die combats.

Warren Zevon’s Run Straight Down. Om te zien hoeveel mensen er samen met mij meezingen van “4-Aminobiphenyl, hexachlorobenzene, dimethyl sulfate, chloromethyl methylether, 2, 3, 7, 8-Tetrachlorodibenzo-para-dioxin, carbon disulfide”

Wannes Van De Velde, Ik wil deze nacht in de straten verdwalen. Waarschijnlijk het enige aantwaarps dat ik kan verdragen tegenwoordig, nu de Strangers niet meer in de gratie van de politieke correctheid zijn.

Stiekum Gedanst, Toontje Lager. Al was het maar om nooit te vergeten dat ik ooit ook jong geweest ben. Waar is de tijd!

I Like It Like That in de versie van Tito Puente. Ik wou dat ik kon dansen. Met mijn rug kan ik tegenwoordig zeggen dat ik niet meer kan dansen, maar toch, ik wou dat ik kon dansen.

Summer Son, van Texas. Machtig. En met Tubular Bells!!!,

Begin The Beguine, in de versie van Ted Heath and his Music. ‘t Was een toss-up tussen deze vesie en die van Salif Keita op Red Hot+Blue, en ik ben er nog niet uit. Dit is big band en traditioneel, en de versie van Salif Keita is magisch schoon.

The Tamperer featuring Maya, If You Buy This Record. Stampen. En grootse samples, wat moet een mens meer hebben?

Animal Nitrate, van Suede. En zeggen dat dit tegenwoordig ook al retro zal zijn.

The Police: Walking on the Moon. Van tijdens de Berlijnreis met de school. Hmmm.

Steely Dan, Deacon Blues. Ik heb ze veel en veel te laat leren kennen, maar dan heb ik mijn schade wel ruimschoots ingehaald: er zijn weken geweest dat er niets anders opstond van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in mijn kot.

Desafinado (Stan Getz & João Gilberto featuring Carlos Jobim). Seminal. Ground-breaking. En prachtig. Een nummer, en bij uitbreiding een hele plaat, die gemakkelijk tien keer kan opgezet worden na elkaar zonder dat men ze beu wordt. Bossa Nova rules.

True. Spandau Ballet. Later op de nacht, nog net voor de obligate new wave plaat voor die ene zwartzak die er al de hele avond om stond te zagen. Een plaat voor tegeldraaiers, zo fout als maar kan zijn, maar wel zeer goed.

De zonen van Zaki met hun Beastie Boys vs Herbie Hancock vs INSX vs ACDC — Intergalactic met Rock it en Need You Tonight en al gemixt. Vree wijs!

No Ordinary Love. Volgens mij is Sade een buitenaards wezen.

It’s Tricky, Run DMC. ‘t Is niet omdat mijn PS2 kapot is dat ik niet meer naar Run DMC mag luisteren.

Robbie Williams, Angels. Ooooh zoet ze spelen ons liedje!

Rita Coolidge – All Time High. Eigenlijk zijn alle Bond-nummers (op Duran Duran na, selbstverständlich) fantastisch. Octopussy was misschien niet echt goed te noemen, maar dit is toch vintage.

Richard Clayderman, Ballade Pour Adeline. Voor al die uren die ik in de wachtzaal van de oogarts gespendeerd heb.

A far l’amore comincia tu van Rafaella Cara. Ik kan het nog altijd niet meezingen, maar nu moet ik mij ten minste niet meer beschaamd voelen dat wat ik meezing, niet juist is. Leve lyricswebsites op tinternet.

Radiohead: Karma Police. Heel OK Computer mag voor mijn part zo de eeuwigheid in, en Karma Police is toch wel een van de schoonste op de plaat.

*
*  *

Wordt, zoals ze zeggen, vervolgd.

Geschreven al luisterend naar: Elvis Costello & Burt Bacharach – Painted from Memory – In the darkest place

Geschreven al luisterend naar: The Goons – Queen Anne’s Rain – That was a special arrangement