Ai, krak, oei, knerts

Kent ge dat, zo rugpijn? Zo’n gevoel in uw rug alsof er een stuk been in uw ruggengraat twee jaar geleden niet goed teruggegroeid is en nu op de dool is in uw ruggenmergkanaal?

Zo’n gevoel alsof het titanium dat ze twee en een half jaar geleden in uw rug gespijkerd hebben, nu besloten heeft om acute metaalmoeheid te vertonen?

Zo alsof het elk ogenblik zou kunnen doorschieten, en dat er een metalen staaf aan één kant in uw longen zit, en aan de andere kant dóór uw vel, dóór uw hemd en tot in de rugleuning van de trekzetel springt?

Nee?

Ah, euh. Carry on then. Carry on.

6 reacties op “Ai, krak, oei, knerts”

  1. Yes. Yes I do actually.

    Titanium saved my life maar het voelt toch niet altijd aan alsof het thuishoort in mijn lichaam. Ik heb eveneens soms het gevoel alsof het gaat doorknakken als ik een verkeerde beweging maak, wat me instant kiekevel bezorgt bij de gedachte alleen al.

  2. O, uw dokter van artsegem heeft u dus niet verteld wat de statistieken zijn voor metaalmoeheid en effectief doorknakken van die dingen?

    De mijne wel. 🙂

    Boils down to: het titanium zal het zeker niet de rest van mijn leven houden. Wanneer het de geest zal geven—binnen vijf jaar? binnen twee jaar? binnen tien jaar pas? (not bloody likely, dat laatste)—is iedereen een raadsel, maat dàt het zal gebeuren is wel zeker.

    En hoe het gaat gebeuren, is ook iedereen een raadsel—langzaam loswrikken of catastrofisch explosieve metaalmoeheidcollaps—maar ook daar: dàt het gebeurt is zeker.

    Slaap zoet, meneer Vuijlsteke. 😀

  3. Nope, menier dokteur heeft niets vermeld. Alleen dat het spul helemaal vergroeid is met mijn botten en dat alles ok is. In short: wat mag ik verwachten? Break it to me gently please. 🙂

    Wat bedoel je met not bloody likely? Dat het minder dan tien jaar gaat houden? Want ik ben op mijn dertigste geopereerd, en ik zou graag nog een jaar of vijftig meegaan of zo

  4. Ik vermoed dat het ermee te maken heeft dat het bij mij op een redelijk load bearing gedeelte van mijn ruggengraat zit, en dat de wervels waar het in zit vastgevezen ook niet van de meest structureel integere zijn.

    In de nek, tenzijn in gevallen van extreem waterhoofd vermoed ik, zal het wel zo geen vaart lopen. 😀

  5. Gosh darned radioactive man, dat is toch wel niet zo goed nuus zulle. Mijn dokter zei tegen mij ‘good as new, off you go’ en met a slap on the beehind mocht ik het krankenhuis verlaten. Ik zou redelijk ontgoocheld zijn moest ik binnen een paar jaar mijn benen weer nie meer kunnen bewegen, I can tell you thàt! Voor alle zekerheid toch maar eens bellen naar meniejer dokteur…

Reacties zijn gesloten.