Zo enorm vies: mijn rechteroog doet al heel de dag raar. Heel gisteren, dus. Niet vandaag. Alhoewel, nu nog altijd, dus technisch is dat ook nog vandaag en is het dus al twee dagen– ‘t is lastig rekenen als men laat opblijft.
Het is iets tussen een tic en nystagmus, niet heel de tijd maar toch vaak genoeg om lastig te zijn.
Benieuwd wat er nú weer kapot is aan mij.
Reacties
8 reacties op “Mijn oog”
Hypochondrie?
Opletten met je ogen.Verzorgen. Er niks laten aan overkomen.
Mijn vader ( nu 84) heeft altijd – sinds 11 jaar oud- een bril graad 18 gedragen. De fameuze ” bokaalglazen”.
Nu is hij bijna blind. Hij stapt nog steeds rond, neemt de bus, etc. . Sluipt letterlijk langs de muren, vraagt om hulp ( en krijgt die van passanten).
Het is pas sinds 3 maand dat mijn gesprekken met hem wat makkelijker geworden zijn. Eerder moest ik altijd mijn ” potloodje scherpen ” vooraleer met hem te praten. Hij kan sinds lang niet meer lezen. Tot voor 3 maand las mijn moeder ( 88) hem alle interessante krantenartikels & andere voor. Nu heeft hij nog enkel de radio.
Ogen zijn echt belangrijk.
Zich herhalende anecdote.
Mijn pa gaat te voet – over opeenvolgende ” plankieren” en fietspaden – naar de GB of Delhaize. Bijna 2 km.
Hij heeft vooraf een A4 volgeschreven. Een blad , chaotisch op zicht, want hij ziet zelf niet waar hij iets schrijft.
Hij geeft dat blad aan een personeelslid en zegt : ” Juffrouwke, legt gij dat eens in mijn mandeke”. Lukt altijd.
Enkel voor de aankoop van zware dingen, zoals vele flessen drank, vooral water, vbrengen ik of mijn zus hem daar met de auto naartoe.
Hij vindt dat redelijk majesteitsschendend.
Ik heb ook zoiets leuk. Mouches valonte. Kleine puntjes of draadjes dat in je oog rondzweven, overal waar een beetje licht is of witte muren zie je het. Echt super, werkt zo hard op mijn zenuwen.
M, zijt ge nog onder garantie? Of is het te laat om u in te ruilen?
Ik heb zelf nystagmus en ik zie maar 20% van normaal en vind dat wel leuk die zondzwevende dingen ‘s morgens als ik wakker wordt, en ‘s avonds als ik ga slapen en ik kijk te lang naar een object met lijnen , dan bibbert dat allemaal even hard als mijn ogen.
Nuja ik kan er mee lachen omdat ik er mee geboren ben, en het is leuk dat er zoiets bestaat als gesproken boeken en text to speech.
Heb ik ook gehad en toen ging het om een tekort aan ijzer.
Doe daar een keer een paar dagen euphrasia druppeltjes in en het zal wel overgaan. Volgens mij is dat een oververmoeid oog van het vele bloggen en computeren, en lezen, en tv kijken, enz….