Ik ben een onvoorwaardelijke fan van Cyriel, die 14 was in 1936.
Zijn taal, zijn manier van voorlezen, zijn grijnslach op het einde van elk stukje… machtig.
Als zijn dagboek uitgebracht wordt, koop ik het meteen.
En doe het dan meteen goed: in facsimile dat we kunnen genieten van elk kleinste detail, met aantekeningen en notities, en met interviews van Cyriel en andere fabrieks- en seizoensarbeiders van vroeger en nu. En met foto’s van de plaatsen, van vroeger en nu.
Mooie foto’s, bewegend beeld, geluidsfragmenten.
Ooh ze zouden daar een boek van moeten maken, en een begeleidende website.
[meer over Cyriel hier]
Reacties
4 reacties op “Leve Cyriel Deseure”
Ik wil wel voorzitster van de fanclub worden. Cyriel is inderdaad geweldig. 🙂
En de spelling in zijn dagboek!
Hewel Cyriel, je dagboek is met hart en ziel geschreven. Een plezier om naar te luisteren en te lezen. Er zou zo’n exemplaar in het Fransmanmuseum moeten liggen. Je verdiend een standbeeldje . Carole.
Heel plastisch geschoven……je ziet zo voor je wat hij schrijft. En die pinkeloogjes….gretaje