Het concept, blijkbaar: potten op de grond zetten, en kijken hoe de kleine katjes in de potten kruipen.
>/p>
Vermoed ik. Voor hetzelfde geld worden die beesten vijf minuten later met kokende olie overgoten en opgevreten, natuurlijk.
Tales of Drudgery & Boredom.
Reacties
5 reacties op “Japanezers, ’t zijn toch aardigaards (deel LXII)”
Geestig!
*slurpt nog eens van zijn soepeke*
ja juist en dan versnijden en garnieren met salade en wasabi. wat natuurlijk veel erger (en niet om mee te lachen) zijn die rare mensen in china die met hun schoenen op kattejongen gaan zitten en dat opnemen op youtube of andere video-websites… totaal ziek is dat. nog niet van gehoord ?
Of is dit zoiets als gokken-in-welk-vierkant-de-koe-gaat-kakken, maar dan iets schattiger?
Toch voor de zekerheid maar even meegeven dat in Japan nergens kattenvlees wordt gegeten. In China daarentegen wel. Ik heb na onze reis naar Japan gemerkt dat daar dus heel wat misverstanden over bestaan. Japanners vinden trouwens het eten van konijn ook heel barbaars. Ze snappen niet dat iemand die schattige wollige wezentjes zou willen opeten. Met walvis en tonijn hebben ze dan weer geen problemen. 😉
Héél verdachte timing dat hier nu plots een reactie komt alsof Japanezen geen kattenvlees zouden eten.
Sta mij toe dat in twijfel te trekken.