Dus, we keren terug van de cinema, in de zeikende regen, Louis en ik. In het donker, regen die met bakken uit de lucht valt, Filmfestival dus meer dan gewoonlijk veel auto’s op baan: Louis zat achteraan op de fiets bij mij. 

Ja, dat mag niet, weet ik nu. Maar met zijn fiets in dit weer in het donker en met veel verkeer, en dan nog eens ’s avonds laat dus moe, zag ik het ook niet zitten om hem op zijn fiets te laten rijden.

En wat denkt ge? Jazeker: aangehouden door de politie. We reden negen à tien kilometer per uur, links en rechts van ons razen de nauwelijks rijdende fietswrakken zonder verlichting voorbij, maar ’t is ons dat Het Blauw Op Straat moest hebben. 

Als ze de regen met emmers op u smijten en ge door uw bril nog nauwelijks iets ziet en ge u honderdveertig procent op de weg aan het concentreren zijt: ik weet niet hoe het met u zit, maar ik had het niet de eerste fractie van een seconde door dat de juffrouw die mij van tien meter achter mij aansprak, een politieagente was. 

En kijk: meer dan dat is niet meer nodig om die cursus Sarcastisch Omgaan Met Burgers naar boven te laten komen — als het even meezit, dan is het zelfs iemand zoals vanavond, die de bijscholing Mensen Die Uw Vader Hadden Kunnen Zijn Behandelen Als Waren Ze Een Stoute Kleuter Uit De Straat heeft gevolgd.

“Mag ik uw voetje eens zien meneer” hoorde ik de dame zeggen. Ik toon de pikkel van mijn fiets, maar dat was dus he-le-maal verkeerd. Ik had meteen recht op het volledige gamma van “Ge moogt al content zijn normaal is dat direct een boete” en “Denkt gij dat wij hier voor Piet Snot staan misschien” en “Ge moogt te voet naar huis gaan, en als ik u nog op die fiets zie zal het u dus veel geld kosten hé”.

Ik heb er niets tegen dat ze mij aanhouden. Niets. Ze hadden mij zelfs meteen een boete mogen geven — ik zou niet eens veel geklaagd hebben over die twintig doodrijders die ik tussen Kouter en Minard zonder lichten zag voorbijzwalpen of over die lallende stoet studentendoop die in de Sint-Pietersnieuwstraat de halve straat bezette. Dat is allemaal naast de kwestie en ik heb er alle begrip voor. 

Maar waar ik de muren van oploop, is dat toontje van sarcastische neerbuigendheid dat er zo vaak bij moet komen. Hatelijk.



Reacties

15 reacties op “Kijk wie vanavond op straat stond: Uw En Mijn Vriend zowaar”

  1. Zoals de bekende Amerikaanse dichter Eazy-E ooit zei: Fuck the police.

    1. De eerste “Fuck tha Police” komt overigens uit de mond van Ice Cube, auteur van het nummer (samen met MC Ren). Eazy-E zou ik zeker niet teveel krediet geven gezien de belabberde kwaliteit van diens solo-werk, terwijl Ice Cube een paar klassiekers op zijn naam heeft staan.

  2. Neerbuigend tegen u doen waar uw kinderen bij zijn, vind ik eigenlijk nog een streepje erger. Dat vermijden lijkt me een basisprincipe waarvan ik zou verwachten dat ze dat op de Politieschool toch bijbrengen.

  3. Ellende in ’t kwadraat, en dat toontje is inderdaad de druppel. Wat zou ik vloekend naar huis terten! Ik had ooit een agent die wou kijken of mijn achterlicht brandde, en toen ik van mijn fiets stapte om het hem te tonen en groter bleek te zijn dan hij, zei hij beschuldigend: ‘Ge zijt gij precies zo groot?!’

  4. Tip van de dag: voor smaad kunnen ze u geen boete meer geven 😉

  5. Wij hebben daar in Mechelen een redelijk constructieve facebookpagina voor geopend: http://www.facebook.com/vooreenhumanerpolitieoptreden

    Exact voor die reden; hardhandig, maar vooral arrogante en neerbuigende communicatie van de politie. Onze burgemeester had er oren naar, hopelijk kunnen we na de verkiezingen nog iets betekenen voor de nieuwe beleidsmakers.

  6. To do: feedbackloop installeren in systeem. Tip van een échte polies/mijn vriend: dien een klacht in bij de klantendienst. Is niet altijd makkelijk te bereiken, maar uit ervaring kan ik melden dat het wordt geregistreerd en opgevolgd. Als ze regelmatig klachten krijgen over het gedrag van een bepaalde agent, wordt dat meegenomen in hun evaluatie.

    1. Michel Vuijlsteke avatar
      Michel Vuijlsteke

      Zó erg was het nu ook weer niet. Ik zou niet graag in de plaats van die mevrouw gestaan hebben, op een koude donderdagavond met waarschijnlijk horden zatte studenten en alles.

      ’t Is gewoon even slikken altijd, en eraan denken dat een kwinkslag of een grappig bedoelde opmerking in dergelijke gevallen nooit welkom zijn en altijd in het verkeerde keelgat schieten.

      Ik heb veel empathie met mensen die ook maar hun job aan het doen zijn.

  7. Zou jij op dat moment als dienstdoend blauwtje op straat idem dito hebben gehandeld, Vuylsteekskel?
    Ik vermoed, ondanks of wegens je empathie, zeer zeker niet! Voor sommigen dingen moet ge ook al eens over wat minimale verstandelijke vermogens beschikken. Ja, toch!

    1. Michel Vuijlsteke avatar
      Michel Vuijlsteke

      Euh… whut?

  8. Ik bedoel Michel dat jij het als dienstdoend agent het in dat geval heerlijker had aangepakt! Zelf kinderen hebben vergemakkelijkt een en ander… soms!

    1. Misschien een bijensteek teveel gekregen of zo, want ik snap het nog altijd niet goed. 🙂

      Er zijn, zoals in elk beroep en overal ter wereld, mensen die hun werk uitstekend goed doen, mensen die hun werk echt niet goed doen, en mensen die hun werk gewoon doen zoals verwacht wordt dat ze hun werk doen.

      ’t Is gewoon dat ik de indruk heb dat er politiemensen zijn die niet altijd beseffen hoe ze overkomen op de mens in de straat, en dat ik de indruk heb dat hun eerste reactie vaak sarcasme is (“meneer weet zeker niet wat hij verkeerd deed zeker?”). Dat er vaak betere manieren zijn om met mensen om te gaan, manieren die ze wat meer in hun waardigheid laten bijvoorbeeld. Ik ga er bijvoorbeeld van uit dat ik niemand, ook geen klein kind, ooit behandel als “maar” een dom klein kind. En sommige politieagenten doen dat wel, heb ik al ondervonden.

      En voor de rest vind ik het ook redelijk zielig als een volwassen mannemens als u zich verlaagt tot grappig doen over een achternaam die ik ook niet zelf gekozen heb.

  9. Michel, ik wilde je alleenlijk zeggen dat ik het erg triest vind dat heren/dames van de wet (in de omstandigheden zoals je ze beschrijft) met dergelijk arrogantie optreden en dat, mochten de rollen toen omgekeerd zijn geweest, jij het wel had anders had aangepakt, met het ludieke flair en/of het welsprekend menselijk betoog dat je zo dikwijls zo fijn hanteert. No more no less!
    En dat mannemens wilde zich, Michel, plompweg enige familiariteit permitteren, en had alles behalve de bedoeling u te kwetsen. Het was maar bij het afsluiten dat ik er die laatste letter per abuus bijgekletst zag staan! Ik hoop dat je het mijn excuses aanvaard!
    Kan een bokaal van de fijnste honing enige zalf op de wonde smeren?

    1. Maar neen, maar neen. Misverstanden allerhande, geen erg!

      (en sorry voor het gepikeerd reageren :))