Ik las ergens vanmiddag iets over het nieuwe programma van Rudy Vranckx. Hoe het zich zonder problemen kan vergelijken met het hele buitenland. Met een beetje verwondering en een beetje trots, zoals altijd als we (weer eens) een wereldwaardig iets maken in Vlaanderen.

Lovende kritiek, alles in orde. En dan, in cauda venenum:

De personencultus die rond Vranckx is opgebouwd, een trend die al langer onder Britse of Amerikaanse oorlogsjournalisten in zwang is, heeft mensen geërgerd.

Beaamd door de allereerste reactie op het artikel, meer nog: “Een serieuze understatement”.

Zo erg, dat ik dat vind.