Kijk, hier ergens was er een ontsteking maandag:

Allemaal geen groot probleem, denkt een mens dan: gewoon wat rusten, en een paar handen vol pijnstillers en hopla, alles in orde?

Ah, buiten de waard van de nieren gerekend: kijk maar eens naar de bijsluiter van uw favoriete pijndoder — dat mag allemaal niet genomen worden als ge geen nieren meer hebt. En neen, ontstoken gewrichten zonder pijnstillers, dat doet géén deugd. Van het genre ‘krullen van de pijn zelfs al zit ik boomstil’, bah.

Enfin bon. Van maandag op dinsdag niet geslapen van de pijn, maar dinsdag ging het gelijk wat over, een heel klein beetje. Dacht ik. Want dinsdagnamiddag was het dit:

Het gewricht aan mijn grote teen dedju. Dinsdag is het gelukt om een paar uur te slapen, maar woesdagnacht en donderdagochtend was het weer onhoudbaar van de veel pijn.

En nu zijn we donderdagavond en is het véél beter met mijn groteteengewricht. Maar o hai wat voel ik daar?

Het wordt dus niet zo fijn vrijdagnamiddag en zaterdag, als ik het goed aanvoel. Damned.